دوست عزیز و فرهیخته مان که نیازی به معرفی این کوچکترین نداشته و افتتاحیه اش بر وبلاگ خویش اظهر من الشمس است در معرفی و آن گونه که خودش می نویسد ـ همچون دیگر وبلاگ نویسان سردفتر، برای درد دل هم که شده آغاز به وبلاگ نویسی بهانه ای خوب است و باز به قول خودش در اولین پست وبلاگش «از خبرنگاری تا ثبت نگاری» راه طی  کرده است تا خطی بنگارد از دغدغه های بی پایان این حرفه .

با همان صفا و صمیمیت و سادگی و بی آلایشی مسقط الرأسی اش یا به قول خود ش «بخارای تولدش» متواضعانه می گوید که علی آباد دیده اندش به اشتباه . اما به یقین چنین نیست که هم ابتکار دارد در روش  و هم نوشتن میداند بیش از آن چه که از بیان آن می گریزد به تواضع . که هم خوش ذوق است و هم خوش قلم و هم منظم و مهم تر از همه : راست و استوارمی نگارد . امید است مشغله هایش در شهر و شغل جدید او را از پرداختن به وبلاگش مانع نشود و آن همه فرصت داشته باشد که به خمیر مایه نوشتن در وادی سردفتری خو بگیرد و در پرداخت زکات علم غافل نشود .

گرچه قم شهره به علم واجتهاد است و درجای جای این شهر وکوی و برزنش مدرسه ایست و مؤسسه ای و طالبان علم اش به شکل و شمایل مختلف از این سو به آن سوی در تکاپو ، اما نمیدانم چرا مأهلان حرفه سردفتری اش را شوقی به نوشتن و تلاشی برای بیان نظرات نیست وشاید هنوز به رسم سنت معهود با آثار تکنولوژی مخالف اند و به همان سیاق خطبه و منبرمألوف و مأنوس و شاید هم به واسطه زهد و زهادت از شهره شدن متواری و و گریزان از نشانی و نامی و مشتاق به گمنامی !

دوست و همکار گرامی مان آقای هدایت الله رستگار النهایه بر تردید خود فائق آمده و «وبلاگ ثبت نگار» را به راه انداخته و به جمع سردفتران وبلاگ نویس ـ کثرهم الله ـ پیوسته است که می توان آن را در اینجا دید و یا به آدرس انتهای نوشته مراجعه نمود و ضمن خیر مقدم و آروزی موفقیت برای ایشان امیدوارم دوستان و همکاران از نوشته و نظرات ایشان و تلاش جمعی شان در جهت اعتلای حرفه کتابت بالعدل بهره ببرند .

 http://75qom.blogfa.com/

|+| نوشته شده توسط علی امینی در شنبه هفتم بهمن ۱۳۹۱ و ساعت 10:54  

اگر تصمیم به نشست یزد که بیانگر وجود انگیزه‌ای محکم و مورد توافق نزد حاضران در نشست ساری جهت ادامه کار بود را از دستاوردهای آن نشست محسوب نکنیم، دو دستاورد عمده نشست ساری تصمیم به ایجاد تشکل رسمی و کنترل و شفافیت در وبلاگ‌های حوزه سردفتری بود که با انتشار پیش نویس اساسنامه «جامعه مجازی وبلاگ نویسان حوزه سردفتری» و وضعیت رضایت بخش فعلی وبلاگ‌ها ـ هر چند از لحاظ فعالیت و کمیت رضایت بخش نیست ـ می‌توان گفت، نشست ساری خوشبختانه به اهداف خود رسیده است.

یکی از مباحث عمده در نشست ساری که در بیانبه پایانی نیز مورد عنایت قرار گرفته و براساس آن پیش نویس اساسنامه جهت بحث و تبادل نظر در جلسه آتی آماده گردیده، موضوع تشکل وبلاگ نویسان بود و اینکه آیا این تشکل «مجازی» باشد یا به عبارتی  و مصطلحاً «حقیقی»؟

در‌‌ همان جلسه و حسب گفتگوهای به عمل آمده دو نظر اصلی وجود داشت که مانعة الجمع هم نمی‌نمود:

اول: تشکلی حقیقی همچون جوامع سردفتری ولی بدون محدودیت جفرافیایی به وسیله وبلاگ نویسان حوزه سردفتری تشکیل و به ثبت قانونی رسیده و براساس تشکیلات و وظایف و در محدوده معین و تعریف شده به فعالیت ـ اصولا در محیط مجازی و مبتنی بر آن ـ پرداخته و فضای مجازی را وسیله‌ای برای نیل به اهداف خود قرار دهد.

به عبارت دیگر تشکلی حقیقی در خارج از فضای نت ایجاد و به ثبت برسد و این تشکل با نشست‌ها و جلسات حقیقی خود ، هدایت اعضا را درنت و فضای مجازی  به سمت اهداف و انجام تصمیمات به عهده بگیرد. در این صورت اساس تشکل حقیقی بوده و امور از طریق فضای مجازی انجام می‌پذیرد.

دوم: تشکل وبلاگ نویسان سردفتری از لحاظ نام و عنوان به صورت رسمی ثبت شود ـ یا نشود ـ و تمامی فعالیت‌های خود را در فضای مجازی انجام داده و ارتباط و جلسات و نشست‌ها و گفتگوی‌های مستمر و تأثیر گذار خود جهت اجرای تصمیمات و وصول به اهداف را در فضای مجازی پیگیری نماید.

نگارنده این سطور به دلایل زیر به گرایش دوم متمایل بوده و‌‌ همان گونه که در گزارش نشست ساری نیز متذکر شدم، بیان آن را به وقت مقتضی موکول کرده و اکنون که نشست یزد پیش رو قرار دارد بهتر دیدم با بیان آن اقتراح مطلب کرده تا دوستان و همکاران نیز به بحث غنی بخشند تا در نشست یزد اصل مطلب پیگیری گردد. اما توجیهات و دلایل:

1 ـ درحال حاضر علاوه بر کانون‌ها و جوامع سردفتری در شهرستان‌ها، دوستان و همکاران به صورت پراکنده حسب ذائقه و منش و روش و رفاقت به بحث و بررسی مسائل مربوطه به صورت پراکنده می‌پردازند و در‌‌ همان گستره نتایج خویش را طلب می‌کنند لذا، وجود جامعه حقیقی وبلاگ نویسان بر‌‌ همان روال نمی‌تواند چیزی بر آنچه هست بیفزاید.

2 ـ تشکل فعالان وبلاگ نویس به جهت گستره جغرافیایی آن نمی‌تواند تابع جا و مکان خاصی بوده ودر محدوده دفتر و محل خاص تعریف و تشکیل شود تا اهداف خود را پیگیری کند.

3 ـ وضعیت و موقعیت شغلی و حرفه‌ای و نیز منش و روش سران دفا‌تر ـ تا آنجا که اینجانب به اندک تجربه دوازده ساله خود شاهد آن بوده‌ام ـ مجال انجمن ها و تشکل‌های حقیقی را ـ لااقل ـ در حال حاضر به صورت مثبتی پیش رو قرار نمی‌دهد.

اما آنچه که اینجانب به طور گذرا در نشست ساری به عنوان «جامعه مجازی» به بیان شیوه آن پرداختم: وجود یک سایت اینترنتی به عنوان هسته اصلی جامعه مجازی بود که علاوه بر معرف هویت جامعه مجازی بودن، با بیان نظرات، درج مقالات، بحث‌ها، ارائه پیشنهادات و حتی انعکاس اخبار و وقایع بتواند اثر گذاری آزادانه تری نسبت به کانون‌ها و جوامع داشته و از سویی با دادن امکانات ـ مانند فضای وبلاگ ـ به فعالان حوزه سردفتری بتواند به رفتار‌ها شفافیت، نظم و هدف داده و در جهت تعالی حرفه و متصدیان آن تلاش نماید و با استفاده از‌‌ همان امکانات و فضای سایبری نیز جلسات مسئولان جامعه و همکاران به صورت مجازی و اتاق‌های گفتگو و تشکیل جلسات جامعه انجام پذیرد. بنا بر این عمده دلایل بنده:

1 ـ سرعت روز افزون جابجایی اطلاعات و اخبار، ایجاد تشکل در غالب مجازی را نه فقط ایجاب که به عنوان یک ضرورت اجتناب ناپذیر مطرح می‌نماید.

2 ـ بالا بودن هزینه‌های جابجایی و مدیریت زمان فعالیت درفضای مجازی را بسیار مقرون به صرفه نشان می‌دهد.

3 ـ وبلاگ نویسان حوزه سردفتری نوع بیان و حرکت خود را از طریق مجازی آغاز کرده و ادامه می‌دهند لذا به این فضا مأنوس بوده با توجه به استمراری که در این فضا دارند، جامعه مجازی‌‌ حرکت آنان را شکل داده و هدف گذاری می‌نماید.

4 ـ سرعت و سهولت و امکان گفتگو و تبادل نظر در فضای مجازی قابل مقایسه با وضعیت حیقیقی نیست.

5 ـ ترغیب به حضور و حضور فعال همکاران در حوزه مجازی ـ با توجه به وجود امکانات آن در تمامی دفا‌تر و منازل ـ اسهل و مقرون به صرفه‌تر از نمونه حقیقی آن است.

6 ـ با توجه به طرح‌های آینده فعالیت برخط دفا‌تر، لزوم یک تشکیلات و مرکز و رابط مجازی بسیار قوی از ضروریاتی است که عدم وجود آن اصولا قابل تصور نمی‌باشد. جامعه مجازی می‌تواند بنیان و پیش زمینه‌های آن را فراهم کرده و فعالیت مجازی را در میان همکاران نهادینه کند.

7 ـ در فضای مجازی ایجاد انجمن‌ها و تشکل‌های متفاوت و مختلف که بتواند سلایق مختلف را نمایندگی کند بسیار سهل و امکان پذیر است.

8 ـ فضای مجازی جامعه امکان تبادل علمی و تجربی سریع و مستمر را فراهم می‌نماید.

9 ـ فعالیت در فضای مجازی می‌تواند خصوصی و عمومی باشد.

بنا براین دلایل و دلایل دیگری که همکاران می‌توانند مطابق دانش، برداشت، سلیقه و تجربه خود بر لیست فوق بیفزایند، فکر می‌کنم در جهانی مجازی که درکنار جهان حقیقی ما وجود دارد می‌توان تشکیل یک تشکل مجازی واقعی و مؤثر را تجربه نموده و با تکامل آن بنیان و طرحی نو در انداخت.

|+| نوشته شده توسط علی امینی در یکشنبه هفتم آبان ۱۳۹۱ و ساعت 1:0  

تعداد بازدیدهای این صفحه: 0