مقدمه

در دنیای امروز که علم و تفکر نقشی حیاتی در پیشرفت جوامع ایفا می‌کنند، اصطلاحاتی مانند «دانشمند» و «اندیشمند» بسیار شنیده می‌شوند. با این که این دو واژه گاهی به جای یکدیگر به‌کار می‌روند، اما هر یک دارای معنایی خاص و جایگاهی متفاوت در حوزه‌های معرفت انسانی هستند. این نوشته با هدف بررسی دقیق‌تر این دو مفهوم، به تعریف آن‌ها، مقایسه تفاوت‌ها و ارائه مثال‌هایی برای درک بهتر این تمایزها می‌پردازد.

تعریف دانشمند

دانشمند (Scientist) فردی است که به طور نظام‌مند به مطالعه، بررسی و کشف واقعیت‌های طبیعی، اجتماعی یا ریاضی با استفاده از روش‌های علمی می‌پردازد. دانشمند معمولاً در حوزه‌های خاصی از علم مانند فیزیک، زیست‌شناسی، شیمی، پزشکی، جامعه‌شناسی، روان‌شناسی، اقتصاد و غیره تخصص دارد و از ابزارهایی مانند آزمایش، مشاهده، تحلیل آماری و مدل‌سازی برای بررسی پدیده‌ها استفاده می‌کند.

ویژگی‌های اصلی دانشمند عبارت‌اند از:

- اتکا به روش علمی (Scientific Method)

- فرضیه‌سازی و آزمون تجربی

- تمرکز بر داده‌ها و شواهد عینی

- تخصص‌گرایی در یک یا چند حوزه خاص

مثال:

آلبرت اینشتین، فیزیکدان آلمانی، نمونه‌ای بارز از یک دانشمند است. او با نظریه نسبیت، بنیان‌های علم فیزیک را متحول کرد. روش او مبتنی بر معادلات ریاضی، آزمایش‌های ذهنی و تحلیل داده‌ها بود.

تعریف اندیشمند

اندیشمند (Thinker) یا (Intellectual) فردی است که در زمینه‌های مختلف به تعمق و تحلیل مفاهیم بنیادین انسانی، اجتماعی، فلسفی، فرهنگی یا اخلاقی می‌پردازد. برخلاف دانشمند که تمرکز خود را بر داده‌ها و تجربیات عینی قرار می‌دهد، اندیشمند به تأمل نظری و انتزاعی علاقه‌مند است و در این حوزه به پژوهش می­پردازد.

ویژگی‌های اندیشمند:

- درگیر با پرسش‌های بنیادین و فلسفی

- برخورد تحلیلی و انتقادی با پدیده‌های اجتماعی، فرهنگی، حقوقی یا سیاسی

- گاه بدون تخصص دانشگاهی، اما با آگاهی عمیق و تفکر مستقل

- توجه به معنا، ارزش و جایگاه انسان در جهان

مثال:

سقراط، فیلسوف یونانی، را می‌توان یکی از نخستین اندیشمندان تاریخ دانست. او با طرح پرسش‌های فلسفی و چالش‌برانگیز، مردم آتن را به تفکر درباره زندگی، اخلاق و عدالت دعوت می‌کرد، بدون آن­که ابزارهای تجربی یا علمی به‌کار گیرد.

تفاوت‌های کلیدی میان دانشمند و اندیشمند

با وجود شباهت‌هایی در نقش آفرینی این دو در توسعه دانش و آگاهی بشری، تفاوت‌های عمیق، کلیدی و بنیانی میان آن‌ها وجود دارد که در ادامه به آن‌ها می‌پردازیم:

1. موضوع تمرکز

- دانشمند: تمرکز بر واقعیت‌های قابل مشاهده، طبیعت، جامعه، یا رفتار انسان با روش تجربی دارد.

- اندیشمند: تمرکز بر معانی، مفاهیم، ارزش‌ها، فلسفه، و تفسیرهای ذهنی از زندگی دراد.

2. روش‌شناسی

- دانشمند: پیروی از روش علمی – شامل مشاهده، فرضیه‌سازی، آزمایش، و تحلیل آماری می باشد.

- اندیشمند: بهره‌گیری از تأمل عقلانی، پرسش فلسفی، استدلال منطقی، و تحلیل انتقادی می نماید.

3. هدف فعالیت

- دانشمند: کشف قوانین طبیعت یا جامعه، تولید دانش جدید تجربی، یا حل مسائل علمی.

- اندیشمند: درک بهتر از وضعیت انسان، معنا و هدف زندگی، نقد فرهنگ یا نظام‌های ارزشی.

4. ابزارها

- دانشمند: ابزارهای آزمایشگاهی، نرم‌افزارهای آماری، مدل‌های علمی.

- اندیشمند: زبان، استدلال، فلسفه، تاریخ، هنر.

5. نقش در جامعه

- دانشمند: توسعه فناوری، بهبود سلامت، ارتقاء صنعت و اقتصاد از طریق دانش کاربردی را در نظر دارد.

- اندیشمند: شکل‌دهی به نگرش‌ها، ارزش‌ها، سیاست‌ها و فرهنگ از طریق نقد و تفکر را به کار می بندد.

رابطه بین دانشمند و اندیشمند

با وجود تفاوت‌های بنیادین، گاهی مرز بین دانشمند و اندیشمند کم‌رنگ می‌شود. برخی افراد هر دو نقش را ایفا کرده‌اند؛ یعنی هم به تحقیق علمی پرداخته‌اند و هم به پرسش‌های فلسفی یا فرهنگی توجه داشته‌اند.

مثال ترکیبی:

ابن‌سینا، دانشمند و فیلسوف بزرگ ایرانی، یکی از نمونه‌های برجسته ترکیب این دو نقش است. او در زمینه‌های پزشکی، فیزیک و ریاضیات آثار علمی ارزشمندی نوشته از خود به یادگار گذاره است، در عین حال که تأملات عمیق فلسفی نیز داشته و به این علوم نیز پرداخته است و آثارش در باب نفس، وجود و شناخت هنوز در فلسفه مورد توجه‌ محافل علمی است.

حقوقدان اندیشمند: پل میان دانش و تفکر

در حوزه‌ی حقوق، نیز می‌توان نمونه‌هایی از اندیشمندانی را یافت که فراتر از قواعد صرف حقوقی، به تأمل در معنا، عدالت، اخلاق و فلسفه‌ی حقوق پرداخته‌اند. چنین افرادی نه صرفاً دانش‌آموخته‌ی علم حقوق، بلکه اندیشمندانی هستند که با نقد ساختارهای حقوقی، به بازاندیشی درباره عدالت، قانون، و انسان پرداخته‌اند.

مثال:

دکتر ناصر کاتوزیان یکی از اندیشمندان برجسته‌ی ایرانی در حوزه فلسفه‌ی حقوق و قانون، نمونه‌ای بارز از یک حقوقدان اندیشمند است. او نه‌تنها با مفاهیم فقهی و حقوقی آشنایی بایسته داشت، بلکه با تأملات فلسفی درباره رابطه شریعت، قانون، و اخلاق به بازاندیشی در مبانی فکری و حقوقی جامعه پرداخت. آثار او بیشتر در ناظر بر سنت‌های فکری رایج، تفسیرهای عدالت خواهانه، و بازخوانی مفهوم عدالت در دنیای مدرن و نظام حقوقی حاکم بر آن مطرح بوده و هست.

در چنین نمونه‌هایی، می‌توان دید که چگونه یک فرد می‌تواند از مرزهای دانش تخصصی فراتر رود و به اندیشه‌ای فراگیرتر و عمیق‌تر دست یابد. حقوقدان اندیشمند، نه‌تنها به کاربرد قانون، بلکه به معنای قانون، فلسفه‌ی عدالت، و جایگاه انسان در نظام حقوقی می‌اندیشد. حقوقدان اندیشمند، حقوق و قانون را صرفاً به عنوان ابزار و وسیله اداره جامعه نمی بیند (رابطه میان افراد جامعه و جامعه و دولت) و مورد شناسائی قرار نمی ­دهد بلکه فلسفه و هدفی را در ورای آن می­ نگرد که ناظر بر مفاهیمی همچون عدالت و پاسداشت کرامت انسانی در جامعه است.

نتیجه‌گیری

در مجموع، دانشمندان و اندیشمندان دو بال تفکر بشری‌اند. دانشمند با اتکا به روش علمی، به کاوش در دنیای عینی می‌پردازد، در حالی‌که اندیشمند با پرسش‌های بنیادین، به ژرفای معنا و ارزش‌ها می­ پردازد. با این حال، برخی افراد مانند ابن‌سینا در گذشته، یا امروزه اندیشمندان حقوق‌دان مانند دکتر ناصر کاتوزیان، با ترکیب دانش تخصصی و نگاه تأملی، نقش واسطه‌ای ایفا می‌کنند.

چنین افرادی نه تنها قوانین و نظریه‌ها را می‌شناسند، بلکه جرأت بازاندیشی در آن‌ها را دارند. آن‌ها نشان می‌دهند که برای دستیابی به جامعه‌ای آگاه و انسانی، تنها علم کافی نیست؛ بلکه اندیشه، نقد، پرسش­گری و تأسیس مبانی و مبادی نیز ضروری‌اند. در واقع، دانشمندان راه می‌سازند، اما اندیشمندان مسیر را معنا می‌بخشند. جامعه‌ای که هر دو را قدر بداند، می‌تواند هم به‌سوی پیشرفت حرکت کند و هم از دیدگاه حقوقی، به‌سوی قانون و عدالت راه جوید.

در نگاه خاص و جزئی ­تر، سردفتری اسناد رسمی در جهان امروز و با توجه به فراگیری تکنولوژی و استلزامات آن از جمله روابط انسانی در جهان معاصر، بایستی از دانش و اندیشه به صورت کامل و مناسب بهره بگیرد.

|+| نوشته شده توسط علی امینی در سه شنبه ششم خرداد ۱۴۰۴ و ساعت 21:53  

چند شب پیش پس از انجام کارهایم سری به وبلاگ ­ام زدم. به چند و چندین سال پیش بازگشتم. خاطراتی برایم زنده شد. برخی را به تمامی فراموش نموده بودم. کلمات و اسامی، رویدادها و موضوعات مختلف از برابر چشمانم رژه رفتند و در ذهنم طوفانی از رفت و بازگشت و شلوغی به ­پا نمودند! برای خالی شدن ­اش چندین بار سرم را به هر طرف تکان دادم تا بتوانم ادامه نوشته ­ها را بخوانم. راستش دلم یاد آن روزها نمود. وقتی به کامنت­ ها و پیام ­های خوانده شده و نشده نگاهی انداختم، یاد دوستان مرا به وجد آورد و سرخوش شدم. یاد همگی­ شان به­ خیر. چه آنان که سایه­ ی مهرشان هنوز بر سرم گسترده و لطف ­شان شامل حالم است و چه آنان که به راه دور رفته ­اند و چه آنان که به سفر آخرت رفتند. دلم برای آن روزها تنگ شد. ولی زمان است و در گذر و «نو» شدن ­ها گاهی «کهنه» شده ­ها را به فراموشی می ­سپارد و جایگزین می­ شود. وقتی نو به بازار آمد، کهنه را دل­ آزار می­ کند. گرچه آن کهنه ­ها روزی و روزگاری زندگی­ ام بودند و اکنون هم خاطراتی دلنشین. اما وقتی به این موضوع فکر کردم که: در این ­جا می ­نوشتم و خواننده ­ای داشت و مهم ­تر از هم تمرینی مدام بود در نوشتن و به روز بودن، برای نوشتن دوباره قلقلکی بر تمام وجودم نشست! مزه ­ای خوش، یادی شیرین و هوسی جانانه به جانم افتاد. گفتم خودم و این وبلاگی که هنوز باز می­ شود را به فاتحه ­ای، از این خوشی محروم نکنم. تا چه شود؟!

|+| نوشته شده توسط علی امینی در شنبه بیستم اردیبهشت ۱۴۰۴ و ساعت 22:29  

انتخابات دهمین دوره مجلس قانونگذاری به پایان رسید . هر دسته و گروه و جمعیت بنا بر دلایل ورود خود به انتخابات از عملکرد و نتیجه بدست آمده راضی یا ناراضی هستند . گذشته از این‌که ورود به انتخابات ، یک رقابت و مسابقه سالم و برابر می تواند ـ و باید ـ باشد اما نفس عمل بایستی به نیت تلاش اجتماعی ، رقابت سالم و دوستانه و با اهداف مثبت اجتماعی ، سیاسی و ... باشد . جامعه شریف دفاتر اسناد رسمی نیز به‌واسطه نیازهای کاملا مبرم و مشخص به این انتخابات ورود وخود را در اولین تجربه بعد از انقلاب در این زمینه آزمود .

آن‌چه دراین اولین تجربه حائز اهمیت و بررسی می‌باشد اثری است که این حرکت بر انسجام و اتحاد و همدلی همکاران دفاتر اسناد رسمی و خانواده بزرگ دفاتر اسناد رسمی گذارد و می گذارد .

همکاران زمان‌شناس و مسئولیت پذیر به‌دور از اما و اگرها ، از هیچ تلاش مادی و معنوی و قلمی و قدمی فروگذار ننموده و با ورود همکاران دور و نزدیک و به‌خصوص رئیس هیأت مدیره محترم کانون سردفتران و دفتریاران تهران به این رقابت ، هرگونه حمایتی را که در توان داشتند خالصانه تقدیم نمودند .

گرچه هدف نهایی در دسترس ما قرار نگرفت ولی جامعه شریف دفاتر اسناد رسمی مالک  تلاش و سعی خود و مفتخر از مسئولیت پذیری و زمان‌شناسی خویش در نشان دادن همدلی و انسجام و پافشاری برخواست‌ها  می‌باشد.

جناب آقای محمدرضا دشتی اردکانی که با وفاداری به خواست‌های صنفی و اعتقاد به صیانت از جایگاه دفاتر اسناد رسمی  در انتخابات کاندید شده بودند ، درپایان رأی گیری و فارغ از هر نتیجه‌ای پیامی به شرح زیر در تشکر و قدردانی از همکاران منتشر نمودند که یادگاری از عزم جمعی همکاران می باشد .

به نام خدا

 « فاذكرونی اذكركم و اشكروا لی و لا تكفرون »

به ياد من باشيد تا به ياد شما باشم و مرا سپاس گوييد و ناسپاسی نكنيد (بقره/152)

 یاران همراه ، دوستان وفادار ، همشهریان گرامی وهمکاران ارجمند ؛ خانم ها ، آقایان ، سردفتران و دفتریاران و کارکنان دفاتر اسناد رسمی سراسر کشور

سلام علیکم

از زمانیکه در کنار قبر شش گوشه ی آقا ابا عبدالله الحسین (ع) با خدای خود عهد بستم که به قصد خدمت به مردم ، خصوصا همکاران شریفم  در دفاتر اسناد رسمی ، وارد رقابتهای انتخاباتی شوم ، تا این ساعت از روز جمعه ، هفتم اسفند ماه ، که در حال نوشتن پیام حاضر هستم ، لحظه ای قول خود را فراموش نکرده و از تصمیم خود پشیمان نشده ام  .

اما آنچه سختی و صعوبت رقابت انتخاباتی را با توجه به سختی های  آن  ، بر من آسان نمود ، محبت وافر و حمایت بی دریغ و توجه خارق العاده ی دوستان و یاران همراه و همشهریان و  سرفتران و دفتریاران و کارمندان دفاتر اسناد رسمی و ازدواج و طلاق بود که جانانه در صحنه حاضر شدند و با خلوص نیت و بدون چشمداشت ، تمام سرمایه های خود را ، که گرانبهاترین آن وقت ارزشمندشان بود ، همراه با کمک مالی و تامین محل هایی برای ستاد و برگزاری جلسات سخنرانی ، کمک در امر تبلیغات و تهیه و نصب بنر و سایر اقلام مورد نیاز ، احساس تنهایی را از من گرفتند و ادامه ی راه را بر من هموار نمودند .

صرفنظر از اینکه نام اینجانب از صندوق های رای ، به عنوان سرنشین یکی از صندلی های سبز مجلس شورای اسلامی خارج شود یا نه ، حس خوب پیروزی را از هم اکنون دارم .

پیروز از اینکه خانواده ی بزرگ دفاتر اسناد رسمی ، دوستان و همراهان  برای ورود اینجانب به بهارستان ، دست در دست و همدل و یکصدا وارد میدان شدند و فارغ از اختلاف سلیقه های صنفی و عقیدتی و گروهی ، حول محور انتخابات ، فریاد اتحاد سردادند و چشمان مسئولین و رقبای دیگر را به خود خیره کردند .

بدینوسیله از عموم همکاران خوبم در سراسر کشور ، خصوصا روسا و اعضای هیات مدیره ی کانون ها و جوامع سردفتران و دفتریاران استان ها و سردفتران و دفتریاران و کارکنان دفاتر اسناد رسمی تهران ، ری ، شمیرانات ، اسلامشهر و پردیس و همه دوستان و یاران و همشهریان گرامی تشکر و قدردانی می کنم و امیدوارم این شور و نشاط به وجود آمده ، موتور پیشرفت و تعالی دفاتر اسناد رسمی را به حرکت درآورد .

خدایا  چنان  کن سرانجام  کار

تو خشنود باشی و ما رستگار

                                                                                    ارادتمند : محمد رضا دشتی اردکانی

                                                                                               هفتم اسفند ماه 1394

|+| نوشته شده توسط علی امینی در یکشنبه نهم اسفند ۱۳۹۴ و ساعت 13:1  

به اختصار درمورد لزوم شرکت در انتخابات در برخی شرایط از لحاظ کاندید شدن ، رأی دادن ، زمان‌شناسی و حس مسئولیت اشاره و تا حدودی نیز به توانائی‌ها و تکالیف نمایندگان مجلس اشاره گردید . به این موضوع نیز پرداختیم که اصناف ـ به خصوص دفاتر اسناد رسمی ـ دارای خواست‌ها و مشکلاتی هستند که از راه‌های مطمئن و مهم وصول به آن ورود به حاکمیت به خصوص دستگاه قانونگذاری می باشد . این را نیز توجه داشته باشیم که خواست‌ها و روش وصول را به عنوان تحصیل کردگان حقوق از راه حقوقی بیان و پی می‌گیریم .

سخن خاص نگارنده در انتخابات پیش‌رو این است که در این دوره از انتخابات همکاران متعددی اعم از سردفتر یا دفتریار و یا ادارات ثبت و همچنین افرادی که با این دسته در ارتباط  نزدیک هستند کاندیدای ورود به مجلس گردیده و در این راه با علم و آگاهی از مشکلات و خواست‌های ما ، از جامعه شریف دفاتر اسناد رسمی خواسته‌اند که به هر طریق ممکن به یاری و همکاری و معاضدت بپردازند . بنابراین ، معنی مقدر در این همکاری توجه کاندیدها ـ و در صورت پیروزی در انتخابات نمایندگان مجلس آینده ـ به جدیت و انگیزه همکاری در رفع مشکلات صنف نیز خواهد بود و این موضوع و فرصتی که به این وسیله پیش آمده است را نباید از دست داد .

دو نکته دیگر نیز به لحاظ کلی و منطقی حائز اهمیت است :

اول این که انتخابات یک فرایند محصور و منحصر به کاندید شدن ، انتخاب کردن و ورود به مجلس نیست . در جوامع مدرن این انتخاب کنندگان هستند که در پی حق به دست آمده ناشی از انتخابات از طرفی هم با نماینده خود همکاری می کنند و هم مطالبات خویش را که بصورت مقدر و یا صریح فی مابین انتخاب کننده و انتخاب شونده در نظر بوده پیگیری می‌کنند . هم می‌خواهند . هم راه نشان می‌دهند و هم همکاری می‌کنند .

دوم این که ، درست است وقتی افرادی با انگیزه صنفی در پروسه انتخابات شرکت می کنند از بعضی گرایش‌ها و خواست‌های سیاسی خود صرف‌نظر می نمایند ولی این بدان معنی نیست که انتخاب شونده نیز با ورود به مجلس به گرایش‌های حاد و تند سیاسی روی آورده و انتخاب کنندگان خود را فراموش کند . هیچ صنف غیرسیاسی نمی‌تواند آینده صنفی خود را فدای رفتارهای تند سیاسی به خصوص با طرفداری از جناح‌های غیر مردمی یا ضد مردمی یا گرایش‌هایی که از مقبولیت کمتری برخوردار هستند بنماید . نماینده منتخب باید به این موضوع توجه کامل داشته و پای‌بند باشد . انتخاب کنندگان تمامی تخم مرغ‌های خود را به ناگهان در سبد کسی نمی‌گذارند و راه‌های نیل به اهداف را برخود نمی بندند و آبروی خود را هزینه بازی و تغییرات سیاسی نامقبول نمی‌کنند .

اکنون همکارانی که نام آنان آورده می شود ـ تا آن‌جایی که نگارنده اطلاع دارد ـ در شهرها و حوزه‌های مختلفی کاندید شده‌اند و برماست که با حمایت خود و رأی دادن به این افراد نسبت به صنف و حرفه و آینده خود احساس مسئولیت داشته باشیم و با وقت شناسی واتحاد و انسجام ، از این فرصت استفاده کنیم .

اولین فایده و پیروزی ما درحضور و حمایت از این افراد که انشاء الله به مجلس راه پیدا کنند ـ و حتی اگر به مجلس نروند ـ نشان دادن اتحاد و انسجام و اتفاق صنفی برای وصول به خواست‌ها و رفع مشکلات می باشد . این حضور نشان از آن دارد که باید توسط مراجع و مصادر ذی‌ربط دیده شویم و به خواست‌هایمان توجه شود .

به امید پیروزی .

نام همکاران و مرتبطین با حوزه دفاتراسناد رسمی که کاندید شده‌اند از این قرار است : آقایان

محمد رضا دشتی اردکانی  ـ رئیس کانون سردفتران و دفتریاران تهران و سردفتر 287 ـ تهران

حسین هاشمی فر ـ سردفتر 212 ـ تهران

فرهاد اخترشناس ـ سردفتر 1255 ـ تهران

محمود جمشید وند ـ سردفتر 1446 ـ تهران

عبدالرضا دانشی ـ تهران

مهران حنیفی ـ تهران

اصغر سلیمی ـ سمیرم

مهدی قلیچ‌خانی ـ تهران

عبدالله مسیب زاده ـ سردفتر433 تهران ـ کرج

عبدالرضا الهیاری بیگ ـ سردفتر 812 تهران ـ گلپایگان و خوانسار

هادی فردائی ـ سردفتر 437 تهران ـ نی‌ریز و اصطهبانات

محمد آقالر ـ سردفتر 244 اصفهان ـ اصفهان

عادل روحی ـ سردفتر 168 ساری ـ ساری

مهران شاهی ـ سردفتر 29 بندرعباس ـ بندرعباس

مهدی مولاهویزه ـ سردفتر 81 اهواز ـ دشت‌آزادگان و هویزه

سید محمد حبیبی ـ سردفتر 2 درود ـ درود و ازنا

محمود خوشبخت جزین ـ سردفتر 1 بجستان ـ گناباد و بجستان

سید ناصر طباطبائی حسینی ـ دفتریار 182 تبریز ـ تبریز

ابراهیم ریگی ـ دفتریار 31 زاهدن ـ زاهدان

به نقل از وبلاگ همکار محترم آقای احسان صادقیان

|+| نوشته شده توسط علی امینی در چهارشنبه پنجم اسفند ۱۳۹۴ و ساعت 23:3  

برخی نمایندگان که پس از کسب آراء به مجلس وارد می‌شوند مستقل هستند که این استقلال به معنی عدم التزام و وابستگی به گرایش‌های سیاسی خاص و نداشتن تعهد به آن گرایش سیاسی می‌باشد . افرادی که به‌صورت مستقل کاندید شده‌اند بیشتر متکی به شهرت و شخصیت خاص یا جایگاه ویژه صنفی خودهستند .

همانگونه که افراد جامعه به نفع یک قرارداد مشترک از برخی حقوق خود چشم پوشی کرده و به برخی تکالیف گردن می‌نهند ، نمایندگانی که وابسته به یک طیف یا جریان یا گروه یا حزب سیاسی نیز می باشند در مجلس متعهد هستند که در چهارچوبه یک برنامه گروهی عمل کرده و از پاره‌ای آراء شخصی خود جهت وصول به برنامه‌هایی چشم پوشی کنند . این نمایندگان بیشتر یا سیاسی بوده یا عملگرا و تکنوکرات هستند . طبیعی است ایجاد برخی تحولات نیاز به حضور جمعی در یک طیف گسترده دارد .

ناگفته نماند امروزه در کشورهای آزاد و مترقی حضور حزبی با برنامه‌هایی بسیار دقیق و مدون از علل اصلی رشد و پیشرفت از طرفی و مشارکت جمعی جامعه سیاسی از طرف دیگر می باشد .

دستۀ سوم نمایندگان مجلس افرادی هستند که نه بخاطر وابستگی حزبی یا مستقل بودن ـ حتی اگر وابسته به صنف خاصی باشند ـ به مجلس ورود کرده‌اند بلکه این افراد به جهت گرایش‌های قومی و منطقه‌ای ـ چیزی شبیه نمایندگان ادیان در مجلس ایران ـ آن قوم و منطقه را نمایندگی نموده و به مجلس وارد شده‌اند .این دست نمایندگان به فراکسیون‌های مختلف می پیوندند و به جهت بده بستان‌های شغلی در جهت حفظ منافع انتخاب کنندگان خود عمل می کنند .

دفاتر اسناد رسمی که پیش از انقلاب نیز در مجالس قانونگذاری نماینده داشته اند برای اولین بار پس از انقلاب است که در تهران و شهرهای مختلف به طور نسبتاً گسترده دارای کاندیدای ورود به مجلس می باشند . غالب این کاندیدها مستقل هستند حتی اگر در لیست‌های انتخاباتی قرار گرفته باشند . چه‌این که شغل دفترخانه اسناد رسمی مانع فعالیت مدام و کنش سیاسی مداوم می گردد . این کاندیدها  اگرچه نمی توانند به جهات پیش‌گفته صرفاً به عنوان نماینده دفاتر اسناد رسمی به مجلس ورود کنند ولی به یقیین می توانند به روش‌های گوناگون مستقیم و غیر مستقیم از منافع دفاتر اسناد رسمی دفاع نمایند . از سوی دیگر اعضای جامعه شریف دفاتر اسناد رسمی هریک به طور مستقیم یا مع الواسطه با این کاندیداها آشنا و در تماس بوده و این ارتباط به یقین در دوران نمایندگی محکم‌تر شده و بیشتر می‌تواند در جهت اهداف و خواست‌های صنفی قرارگیرد .

به یاد داشته باشیم که جامعه سردفتری اسناد رسمی با مشکلات ، نامهربانی‌ها و کاستی‌ها بی‌شماری روبرو است که می‌طلبد از هر فرصت و روزنه‌ای جهت رفع آن تلاش شود .

تا بعد .

|+| نوشته شده توسط علی امینی در سه شنبه چهارم اسفند ۱۳۹۴ و ساعت 2:20  

گرچه انتخابات مجلس قانونگذاری دارای شیوه ای مألوف و مشابه است ولی همۀ انتخابات از حیث وضعیت سیاسی و اجتماعی انجام آن یکسان نیست . انتخابات مجلس اول در یک فضای انقلابی ، مجلس دوم در یک فضای واحد ، انتخابات سوم و چهارم و پنجم در وضعیت پس از جنگ وجناح‌بندی های جدید درون نظام ، انتخابات ششم اقبال به توسعه سیاسی ، هفتم و هشتم و نهم در دوران‌ تحریم و برآمدن گرایش‌های جدید شبه سیاسی ... اما انتخابات دهم را از حیث بستر اجتماعی آن چگونه می توان ارزیابی کرد ؟

آن‌چه مسلم به نظر می رسد و بدون اختلاف می‌توان مطرح نمود آن است که انتخابات مجلس دهم در پی یک دورۀ بسیار طولانی ( 14 سال ) تحریم شدید و تنش‌های سیاسی از سویی و محرومیت و ضعف اقتصادی از سوی دیگر انجام می‌پذیرد . ازیک‌طرف بنیان‌های اقتصادی کشور به ضعف گرایید و از دیگر سو ، ناتوانی‌ها اثراتی مستقیم و حاد بر اصناف و بنگاه‌های اقتصادی مستقل داشت . بنابراین در دوران بعد از تحریم ، حسب قاعده مجلسی که تشکیل می گردد می بایستی به امور کلان اقتصادی و اجتماعی در سطح بین‌المللی و در کنار آن به همخوان کردن اجتماع با وضعیت جدید بپردازد و ازطرفی ناگزیر است که ضعف‌های تحمیل شده بر اصناف و بنگاه‌های اقتصادی مستقل را جبران کند . چه این‌که رونق و شکوفائی این‌دو تأثیر مستقیم بر یک‌دیگر دارند .

نکته‌ای که ذکر آن در اینجا لازم است آن‌که ، اگر‌چه مجلس حق ورود به تمامی مسائل را دارد ولی شیوۀ قانونگذاری در حالت عادی آن معطوف به رعایت قوانین بالادستی و در راستای مقررات برنامه‌های بلند مدت توسعه می‌باشد و قوانین مصوب که ناشی از طرح‌ها و لوایج است در قالب این عوامل می‌بایستی به تأمین منافع جامعه بپردازد که این خود منطقه فراغ بزرگی برای رسیدن به اهداف می‌تواند باشد.

از دیگر روش‌هایی که یک نماینده مجلس می تواند به وظیفۀ عمومی خود اقدام کند روشن‌گری ،پرسش ، اخذ توضیح ، رایزنی ، تأثیرگذاری در تصویب قوانین و تذکر به اجرا نمودن دقیق قانون وغیره می باشد . توانائی نمایندگان مجلس گرچه می‌تواند به تصویب قانون منتهی شود ولی این اختیارات درجای خود از تأثیر به سزائی برخوردار می‌باشد.

گاهی تلاش و هم‌فکری تعدادی اندک از نمایندگان که حتی با تلاش یک‌نفر بوده و می تواند منشأ امور بزرگی شود . نمونۀ بارز آن موضوع ملی کردن نفت به ابتکار دکتر مصدق در مجلس شانزدهم است که طرح اولیه آن را شش نماینده به امضا رسانیدند . « نگاه کنید به : سرهنگ غلامرضا نجاتی ـ جنبش ملی شدن صنعت نفت ایران ـ شرکت سهامی انتشار ـ ص 95 به بعد ) گرچه تماس و حمایت و انتقاد و خواست دائم انتخاب‌کنندگان از انتخاب شوندگان نیز تأثیر به‌سزا و اولیه و لازم را دارد که نمی توان آن را نادیده گرفت .

جامعه شریف و فرهیخته دفاتر اسناد رسمی ـ به خصوص سردفتران و دفتریاران محترم ـ به جهت جایگاه علمی خود که اکثریت قریب به تمام آنان تحصیل کردگان حقوق و از مطلعین اجتماع می‌باشند نمی‌توانند به موضوع انتخابات نگاهی به سان سایر اقشار جامعه داشته باشند .

اگر نگاه اجتماع به انتخابات می‌تواند سیاسی ، اقتصادی ، فرهنگی و حتی به‌عنوان رفع تکلیف شرکت در انتخابات باشد ، نگاه جامعه حقوقی کشور علاوه بر داشتن این دیدگاه‌ها ، یک نگاه تخصصی به قانونگزای و جایگاه نمایندگی در مجلس بر اساس قانون اساسی و آئین نامه داخلی آن می‌باشد.

این تخصص وِیژه خانواده دفاتر اسناد رسمی ، در حالی که در این دوره انتخابات کاندیداهایی از درون و همکاران و نزدیکان خود دارند ـ به خصوص که بصورت  مختصرهم به وضعیت مجلس آتی هم اشارتی رفت ـ را نمی‌توان نادیده گرفت و با بی تفاوتی و انفعال از کنار این انتخابات گذشت .

تا بعد .

|+| نوشته شده توسط علی امینی در شنبه یکم اسفند ۱۳۹۴ و ساعت 21:5  

انتخابات مجلس قانونگذاری حتی با در نظر گرفتن محدودیت‌ها و مجریان آن ، آشکارترین فعالیت جمعی مردم یک کشور در جهت مشارکت در سرنوشت سیاسی ، اجتماعی ، اقتصادی و به طور کلی تمامی اموری که به اداره کشور مربوط می‌شود می‌باشد .

پس می‌توان نتیجه هم گرفت که ، محدودیت‌های انتخاباتی و مجریان آن در واقع برآیندی از آگاهی و وضعیت فعالیت سیاسی و میزان علاقمندی مشارکت افراد جامعه در حوزۀ سیاسی و اجتماعی خودشان می باشد .

اما با وجود این موضوع و این محدودیت‌ها ، از ارزش و اهمیت انتخابات در تعیین سرنوشت یک جامعه کم نمی‌شود . به دو جهت اساسی و عمده :

اول : اصل اهمیت مشارکت در سرنوشت و بیان ـ حتی حداقلی ـ خواست‌ها و خواسته‌ها در هر شرایطی در جای خود باقی و بدون خدشه است . یعنی کسی نمی‌تواند در هیچ شرایطی حق انتخاب و تعیین سرنوشت را از کسی سلب کند و آحاد ملت فکور هم در هیچ شرایطی این حق را به کسی واگذار نمی کند و به عبارتی از حق خود نمی‌گذرد.

دوم : در فعالیت‌های جمعی و اجتماعی که یکی از مهمترین آن انتخابات است ، خواست و هدف اصلی حرکت به سمت جلو و به سمت خواست‌ها در جهت اعتلای جامعه و برقراری نظم و آرامش و رفاه و به‌ بدست آوردن حقوق اساسی و مصرحه می باشد .

در این صورت بسیار آشکار و واضح می نماید که عدم شرکت در انتخابات ـ حتی در بدترین شرایط ـ اگر نه درجا زدن که باید آن را عقب‌گرد و پس‌روی دانست . زیرا اولین نتیجۀ آن از دست دادن داشته‌هایی است که در دهه‌ها و دوره‌ها به دست آمده است .

از منظری دیگر ، انتخابات الزاما به معنی کلان نگری در امور نیست . به عبارت دیگر کسانی که کاندیدای ورود به مجلس می‌شوند و انتخابات کنندگان ، الزاما هر دو طبقه به این فکر و دارای این توان نیستند که بخواهند امور کلان جامعه را دچار تغییر و تحول کنند . ( گرچه در مجالس قانونگذاری حتی امور جزئی هم از سیاست‌های کلان پیروی می کند ) بنابراین کاندیداهایی هستند که به قصد تلاش برای دستیابی به برخی خواسته‌ها به مجلس می‌روند و انتخابات کنندگانی نیز هستند که در حد جزئی نگری ـ نه الزاما به معنی منفی آن ـ در انتخابات مشارکت می‌نمایند.

شاهد تاریخی بر دو موضوع فوق :

یک ـ مجلس پنجم مشروطه ـ سال 1304 شمسی ـ در یک تصمیم کلان به انقراض سلسلۀ قاجار رأی داد و مقدمات تشکیل مجلس مؤسسان را فراهم نمود . ( برای تفصیل بیشتر نگاه کنید به : دکتر رضا نیازمند ـ رضا شاه ـ از تولد تا سلطنت ـ ص 743 )

دو ـ لزوم تغییرات دمکراتیک در کشور ، محمد رضا پهلوی را ناگزیر نمود که دکتر علی امینی را به نخست وزیری برگزیند . وی بلافاصله با دستوری که از شاه گرفت مجلسین را منحل و انتخابات جدیدی را برای پیش‌برد برنامه های جزئی در جهت اصلاحات مورد نظر خویش تشکیل و بخشی از برنامه‌های خود در جهت مبارزه با فساد و دزدی و رشوه‌خواری را پیاده نمود . ( نگاه کنید به : دکتر باقر عاقلی ـ شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران ـ ج 1 ـ ص 218 )

تا بعد .

|+| نوشته شده توسط علی امینی در چهارشنبه بیست و هشتم بهمن ۱۳۹۴ و ساعت 2:36  

هنگامی که  کتاب تازه انتشار نامه‌های دانشور فرزانه مرحوم علامه محمد قزوینی به شادروانان محمد علی فروغی ( ذکاء الملک ثانی به تعبیر استاد ) و عباس اقبال آشتیانی با مقدمۀ عالمانه و سراسر درد واندوه استاد معظم جناب آقای دکتر احمد مهدوی دامغانی که به حق به آن نوشته‌ها عناوین « غم‌نامه » و « رنج‌نامه » داده‌اند به دستم رسید با اشتیاق به خواندن مقدمه پرداختم تا به آن‌جا رسیدم که استاد معظم خود را « ناچیزِ مهجورِ آواره » خواندند و من عنان اختیار از کف داده، کتاب را بستم و گریستم !

این توصیف دکتر احمد مهدوی از حال و روزگار خود چنان مرا منقلب نمود که برآن شدم تا خدمت ایشان تماس گرفته و جسارت بر گلایه‌ی خود را خدمت‌شان معروض دارم و بگویم ؛ مهجور و آواره ما هستیم که از محضر گرانقدر و عطرانگیز شما به دور و شایستگی تلمذ و یادگیری علم و معرفت و اخلاق را نداریم . تا این‌که این فرصت امروز دست داد .

بنده علت را عرض و استاد ابتدا بر توصیف خود پای فشردند . عرض کردم : روزی نیست که ما وصفی از  شما نشنویم و نوشته‌ای در مورد حضرتعالی نخوانیم و هرجا ثمری از شاخسار بلند و پربار علم و معرفت شما نچینیم . شاهد هم آوردم . نوشتار مربوط به تاریخچۀ دفاتر اسناد رسمی که ایشان خدمت جناب آقای دکتر معزالدینی ارسال کرده و بالمناسبة در ایام ششم دی بازنشر گردید و متأخر بر آن نوشته‌ای که اخیرا در شماره 109 مجله وزین « بخارا » در بزرگداشت مرحوم عبدالرحیم جعفری مؤسس انتشارات امیرکبیر تحت عنوان « عبدالرحیم جعفری در جستجوی صبح » از ایشان منتشر گردید .

ایشان در پاسخ فرمودند : هجران و آوارگی من « دوری از سرور و ولی‌نعمت خودم حضرت علی بن موسی الرضا علیه آلاف التحیة و الثناء است ... » و تغیّر حال با آن صدای گرفته و تنفس مشکل فرصت صحبت نداد . عرض کردم : بنده هر بار مشرف می‌شوم به یاد و نیابت شما نماز می‌گذارم و زیارت می کنم . صدای ایشان به گریۀ ممتد و تشکر بلند و لحظاتی ارتباط کلامی جای خود را به غَلَیان عواطف داد .

بنده کوچکتر و ناچیزتر از آن هستم که در مقام معرفت و دانش و شیفتگی ایشان به مسقط‌الرأس و ارتباط عاطفی و شناخت ایشان سخنی بگویم اما عرض بنده این است :

چرا باید استادی در چنین مقام و مکانتی به عللی و از جمله موضوعی که از سوی دستگاه عریض و طویل آستان قدس رضوی در حق ایشان روا شده و به این واسطه حقی از ایشان پایمال گردیده است ، این استاد برجسته و نام‌آور از میهن دور بوده و فرصت خوشه چینی و دیدار علاقمندان با ایشان ناممکن باشد ؟! می توانید موضوع را در اینجا ببینید . آیا زمان آن نرسیده که به جای تندروی و راندن فرهیختگان و دلسوزان که در فاصله دور مکانی و زمانی عنان اختیار را در شوق محبوب از کف می‌‌دهند ، بر افعال گذشته خویش قلم بطلان بکشیم و حق را در جای خود بنشانیم ؟!

موضوع دومی که موجب افتخار افزون این کوچکترین به جایگاه کتابت و دفاتر اسناد رسمی گردید ، اطلاع ایشان بر انتشار نامه اخیر جمعی از دفاتر در رابطه با « تقسیم اسناد » به ریاست محترم سازمان بود . ایشان با عبارت « درد قدیمی و کهنه تقسیم اسناد ... » از این نامه یاد کردند.

این‌که ما بدانیم عرصه مطالبات و خواست جمعی ما مرزها را نیز در می‌نوردد و محصور در محدوده صنفی و داخلی نمی‌ماند ، بایستی موجب همدلی بیشتر و اتحاد ناگسستنی تر ما و فراتر از خواست‌های زودگذر و شخصی باشد و به جایگاه خود باور داشته و در اعتلای جایگاه معدلت مکان خویش بهتر و بیشتر بکوشیم .

|+| نوشته شده توسط علی امینی در دوشنبه بیست و یکم دی ۱۳۹۴ و ساعت 4:26  

به نام آن که جان را فکرت آموخت

 خواستم به جهت وظیفه انسانی ، دینی و حرفه‌ای خویش نوشته‌ای در نکوهش اهانت به یک انسان ، بانویی فرهیخته ، اندیشمندی دلسوز ، مادری پاکدامن ، کاتبة العدلی « بانوی سردفتری » صاحب قلم و مرتبۀ علمی و یا در دفاع از بانوئی با چنین صفاتی که بنده می شناسم بنگارم که ملاحظه نمودم استاد ارجمند جناب آقای طباطبائی با بیانی رسا و منطقی محکم که هم انسانیت را پاس داشته و هم به مقام و منزلت زن در زمانۀ ما توجه داشته به این مهم پرداخته اند . از این‌رو کار را بر خود سهل نموده و به جهت هماهنگی و اتفاق در مشارکت بر این وظیفه و البته با اجازه حضرت ایشان متن آن را در وبلاگ قرار دادم . باشد که دوستان وبلاگ نویسان و صاحبان قلم در حرفه کتابت نیز بنا بر تشخیص خود از مقام و منزلت این بانوی اندیشمند و در مقام دفاع اخص از یک همکار فرهیخته برآیند .متن نوشته جناب طباطبائی :

« توهین به خانم مولاوردی توهین به جامعه حقوقی و دفاتر اسناد رسمی است »

« اطلاعات رسیده حاکی است که نشریه لثارات که نام نامی سالار شهیدان و آزادگان را یدک میکشد ؛ سرکارخانم مولاوردی معاونت محترم امور زنان و خانواده ریاست جمهوری که از فرهیختگان حوزه سردفتری و دغدغه دار حقوق زنان در جامعه‌ اسلامی ما می‌باشند را مورد حمله  قرارداده و هتاکی را به حد اعلا رسانده و انواع توهین را به این بانوی مسلمان محجبه که سابقه ایمان و تدین وی بر همه روشن و اشکار است ، روا داشته....

انتقاد به هرشخص و مقام ولو معاونت ریاست‌جمهوری در جامعه مدنی اسلامی ایران اصل پذیرفته شده‌ای است و موجب تعالی و ترقی کشور ، لکن توهین و بی احترامی مخصوصا اگر با الفاظ رکیکه و دور از قواعد عرفی و شرعی و قانونی همراه باشد ، مذموم و به‌هیچ عنوان زیبنده نظام مقدس ما نبوده  و هرگز مقبول هیچ‌یک از آحاد شهروندان کشور جمهوری اسلامی نخواهد بود .

نشریه مذکور حداقل اگر به یک فرمایش گهربار ومعروف حسین ابن علی علیه السلام مبنی بر اینکه "اگر دین ندارید لااقل آزاده باشید" توجه می‌کرد نباید به یک چنین رفتار ناهنجاری دست میزد .

این‌جانب به‌عنوان عضو کوچکی از خانواده بزرگ دفاتراسنادرسمی و شاگردی از شاگردان جامعه حقوقی کشور این توهین و هتاکی را محکوم و از همکاران صدیق سرکار خانم مولاوردی و جامعه حقوقی کشور انتظار می‌رود تا اعتذار نویسندگان مطلب علیه آن بزرگوار دست از پشتیبانی برندارند تا از این پس رسالت رسانه‌ای بر مدیریت نشریات حاکم و بخود اجازه بی‌احترامی و توهین و هتاکی ندهند . »

در پایان واکنش سرکار خانم مولاوردی معاونت محترم ریاست جمهوری را می‌توانید در اینجا ملاحظه فرمائید .

|+| نوشته شده توسط علی امینی در شنبه دوازدهم دی ۱۳۹۴ و ساعت 6:26  

1ـ بلاگفا بعد از مدتها از کما در آمد . در این مدت خیلی سخن‌ها ناگفته ماند و «همچون استخوانی در گلو» . قطعی بلاگفا و عدم ارائه سرویس کم کاری را افزون بخشید . لازم است گلایه خود را بیان و این بازگشت را هم تبریک بگویم و هم خسته نباشید . موضوع عدم توجه به کاربر داستانی طولانی دارد . شاید روزی پایان پذیرد . اما نتایجی داشت . مهمترین آن تأکید بر درستی نظری بود که در تأسیس پارسوندار عرضه کردم و آن : لزوم دادن خدمات از سوی خودمان به همکاران است تا نه دیگر خبری از تبلیغات جوراب زنانه باشد و نه نگرانی بابت قطعی و فیلتر شدن و .... .

2ـ بلاگفا بعد از نشست مشهد مختل شد . نتوانستم بنگارم و اتهامات ناروا و خام را در خانه خود پاسخگو باشم و شفاف کنم . آن نشست برکاتی داشت . آفاتی را هم نمودار نمود . آن چه بود و شد همزمان با نشست چالوس گردید . نتایج نشست چالوس پایان کار نیست . آغاز کار است . در نشست نهم می بایستی نقشۀ راه شفاف گردد و بنا استحکام یابد . نوزایی است و ورود به مرحله جدید کار جامعه مجازی . آن‌چه مهم است انسجام دفاتر اسناد رسمی و اتحاد همکاران برای همکاری بر اساس توانائی‌هاست . این موضوع از مبانی کار جامعه مجازی بوده .

3ـ انتخابات کانون قم به جهت وابستگی نگارنده به حوزه ثبت قم از اهمیت ویژه ای برخوردار است . روند برگزاری انتخابات گرچه طولانی شد ولی آن را خدمت همکاران و انتخاب‌شدگان تبریک عرض نموده به تشکیل کانونی تأثیرگذار امیدوارم .

4ـ موضوع حق التحریر دفاتر با انجام دیدارها و نزدیک شدن زمان اعلام آن با موضوعات دیگری همانند حذف دفاتر جاری ، قانون پیش‌فروش ساختمان و رایزنی های بررسی قانون دفاتر در مجلس همزمان شد . این همزمانی‌ها موجب کاهش نسبی خواست‌ها وبیان ستم‌های روا شده به دفاتر گردید . دفاتری که حق الزحمه غیرمنطقی خود را براساس محاسبه غیرمنطقی‌تر چهارسال پیش دریافت نموده ولی تمامی هزینه‌های آنان سالی دوبارو بیشترافزایش یافته است . سیمای غیرملی نیز جانبدارانه نفت بر آتش هیمه تخریب دفاتر می ریزد . بقاء و سلامت دفاتر و اسناد مردم به ایجاد رابطه عادلانه میان خدمت و دستمزد و بازگشت به قانون و انصاف و واقعیت‌های موجود جامعه دارد . امید است همکاران با حساسیت با موضوع برخورد نموده و بر ایفای حقوق خود پافشاری مجدانه کنند .

و در پایان امیدوارم علیرغم مشکلات و دلمشغولی‌ها بیشتربه کاروبار و رونق خانۀ خود بپردازم .

|+| نوشته شده توسط علی امینی در پنجشنبه یازدهم تیر ۱۳۹۴ و ساعت 18:32  

1ـ دو ماهی بود خود را دائم به خاطر فراموشی مکرر و اهمال بی مورد سرزنش می کردم . آن هم برای یک کار ساده و کم هزینه ! در آخرین نشست خودمان را موظف نموده بودیم ماهیانه حق عضویتی را برای پارس وندار بپردازیم و من این وظیفه را فراموش می کردم . تا این که همت بر اهمال پیروز شد و کار را انجام و مراتب را به مسئول مربوطه اعلام کردم . ایشان با پیامی مرا غرق تعجب نمود . وی ضمن اعلام وصول حق عضویت اظهار نمود چون همکاران به اتفاق عمل نکرده اند حساب را غیر فعال نموده اند ! ( نقل به مضمون ) من البته برای تنبیه خود حق عضویت تا آخر سال 92 را پرداخت نمودم ولی نتوانستم حیرت خود را از « این مشکل » مخفی دارم و به دنبال پرسش از « دانشمند مجلس » نباشم .

2ـ در همان نشست پربرکت مقرر شد شیوه نامه ای تهیه شود و پارس وندار بشود پل ارتباطی اهالی جامعه مجازی و همچنین مردم . شیوه نامه ای هم تهیه شده و برای بررسی به ترتیبی ارسال شده اما هنوز خبری نشده . باز باید از «دانشمند مجلس» کمک خواست که «مشکل» را چه سان بایستی حل و فصل نمود ؟ حیف است زحمات جناب جمشیدی و تیم محترم همراه و هزینه ای که صرف شده در تأخیر بماند وپارس وندار زیبا مهجور. می دانم جناب جمشیدی اخیرا خود را شدیدا به مصایب مسئولیت گرفتار نموده لذا بهتر است همراهان چاره ای بیندیشند.

3ـ چندی است مرسوم شده برگزاری و تشکیل جلسه ای اعلام و ناگهان لغو شود ! و به جای آن نیز ناگهان انجام جلسه ای در خبرها آید ! دورادور اخبار مشکلات می رسد . فکر می کنم این خوب نیست . شاید اگر برنامه ریزی ها دقیق‌تر شود شاهد این لغو برنامه ها نباشیم . از همایش شش دی سال گذشته گرفته تا همایش تکریم امسال و جلسه مدیران کانون ها .  

4ـ در گذشته ای نه چندان نزدیک اینجانب به جهت رعایت تصمیمات ثبت استان در مورد تقسیم اسناد با عدم النفع محقق و معتنابهی مواجه شدم که هیچکس پاسخگوی زیان نبود . می دانیم با اجرای سیستم ثبت الکترونیک اسناد تمامی اطلاعات دفاتر به صورت شفاف و به روز و دقیق در دست سازمان محترم ثبت اسناد و املاک و ادارات تابعه است. آیا « دانشمند مجلس » می تواند به این « مشکل » بنده پاسخ دهد که آیا در جایی دیده اند چنانچه به جهت سوء استفاده از آمار و اطلاعات و خروج آن از ادارات زیانی به دفاتر وارد شود چه کسی مسئول است و چگونه جبران خواهد شد ؟ آیا در مقررات تکلیفی را به صورت منجز و گویا ملاحظه نموده اند ؟

5ـ ماهی از شش دی گذشت . آب ها از آسیاب افتاد . شور و هیجان ها با انجام خوب مراسم فروکش نمود . امسال همچون اول ماه شوال و نامگذاری عید فطر اختلاف بین علماء افتاد که چه نام دهند این روزِ نه به بار و نه به دار را ؟! چه ترجیح بلامرجحی است استناد به نامگذاری این روز توسط پیشکسوتان محترم در گذشته ای که سال ها پیگیری نشده بود بر مسوده ای که در زمان ما بر نام و نشان آن توسط پیشکسوتان اتفاق حاصل شد ؟! چه دفتر باشد و سردفتر و چه دفاتر باشد و ذکر محاسن و مخاطر آیا بهتر نیست «دانشمندان مجلس» تا سالی به ششم دی مانده بر روز و هفته و نام و نشان و مراسم آن اتفاق کنند تا موضوع «مشکل» نشود که بخواهیم از« دانشمند مجلس » باز پرسیم ؟!

|+| نوشته شده توسط علی امینی در جمعه یازدهم بهمن ۱۳۹۲ و ساعت 0:22  

 هیات نظارت انتخابات کانون

سردفتران و دفتریاران استان قم

|+| نوشته شده توسط علی امینی در پنجشنبه بیست و ششم دی ۱۳۹۲ و ساعت 1:37  

نامه اعتراضی و درخواست رسیدگی به مشکلات عدیده و اخیر دستگاه پوز

شرکت الکترونیک سامان را در اینجا ملاحظه فرمائید

|+| نوشته شده توسط علی امینی در چهارشنبه یازدهم دی ۱۳۹۲ و ساعت 9:46  

بسم الله النور

را بنابر سلیقه درخشانش بر صدر کلام می نشانم که ورود آرام و متین و بزرگوارانه اش به دفتر به گاهی بود که درانجام وظیفه خود سر بر اسناد فرو برده بودم و ناگهان نوری جابجا شد چون سر برافراشتم ملاحت چهره اش تمامی وجودم را به شعف گرمی بخشید و روشن نمود . 

او همه بزرگواری بود و حیرت را درچهره ام می خواند و من شاگردی دستپاچه که مبادا در کلاس ادب و متانتش خطایی ناخواسته مرا از آموختن باز دارد .

ندانستم چگونه گذشت و چه گفت و چه شنیدم و همه آن چه که به رسم میهمان نوازی باید انجام می دادم یک به یک جای خود را تغییر دادند تا هیچ نکنم و او با آن لبخند نمکین و شیرین اش پیشنهاد چند عکس یادگاری بدهد و عذر مرا برای تأمل چند دقیقه ای بپذیرد تا افتخار همراهی اش را در دیدار دوست و همکار وبلاگ نویسی که در نشست ها نیامده بود نصیبم کند و بعد باقی ماجرا که شرح اش را به زیبائی داده اند و البته آن همه لطف و احسانی را که به بنده و خانواده ام ارزانی داشته اند نیست مگر نتیجه کرم و بزرگواری و بزرگ منشی حضرتش و گرنه « من همان خاکم که هستم »

دوم : درنشست اصفهان که اول بارسعادت آشنائی از نزدیک خدمت جناب جمشیدی نصیب من شد در بین صحبت ها و تلمذاتی که از ایشان داشتم به موضوع دیدار دوستان جامعه مجازی از وبلاگ یکدیگر شد و این که چه خوب است وقتی به وبلاگ همکاری مراجعه می کنیم و آن را به مثابه خانه و سرای آن شخص می دانیم کاری کنیم که ورود و خروج مان نمود داشته باشد و لااقل به سلامی و عرض ادبی هم که شده رابطه ای برقرار کنیم .

این را یادآوری کردم تا عرض کنم جناب جمشیدی پای را از عرصه مجازی بیرون گذاشت و برای نشان دادن قدر و منزلت این قوم و پای بندی خود به آموزه « یدالله مع الجماعة » رنج سفر بر خود هموار کرده و تا نی ریز به دیدار استاد عزیزمان جناب جلالی میرود و هم به تشرف زیارت حضرت معصومه سلام الله علیها نائل شده و برای آموزاندن اهمیت همدلی ها و حرکت به سوی اتفاق و پای فشردن بر اتحاد به شاگردانی همچون بنده وقت گذارده و رنج سفر بر خود هموار می کند .

سوم و نتیجه : از طرف خود  و خانواده ام از محبتی که جناب جمشیدی در حق مان مبذول داشته و اجازه دادند در خدمت شان باشم تشکر می کنم و از تمام کاستی ها ـ که البته همه اش کاستی بود و ایشان بزرگوارانه قلم بر سهو ما کشیده اند ـ پوزش می طلبم و چه قدر خوب است در برهه ای که این همه مسائل و مشکلات وجود داشته و باید همکاران دامن همت برکمر زده و با توجه به تشکیل کانون ها و لزوم ادامه کار و گسترش جوامع نیاز به تلاش بیشتر است بزرگان صنف به این دیدارها گستردگی بخشیده و اگر همچون جناب جمشیدی آن همت مردانه را برای شهر به شهر رفتن نداریم لااقل در شهر و دیار خود به دیدار یکدیگر رفته و باب آشنایی و تحکیم دوستی ها و همدلی ها جهت به سامان رساندن اوضاع و احوال خود را داشته باشیم .     

میدانم که اساتید و بزرگان حرفه را بخلی در یاد دادن نیست و نوآموزانی همانند بنده را نیز شوق بی حد و نیاز وافر به آموختن  است که تا « کاتب بالعدل » شدن راه دشوار است و بسیار .

|+| نوشته شده توسط علی امینی در یکشنبه هفدهم آذر ۱۳۹۲ و ساعت 1:10  

(1)

ای دل ریش مرا با لب تو حق نمک

حق نگه دار که من می‌روم الله معک

تویی آن گوهر پاکیزه که در عالم قدس

ذکر خیر تو بود حاصل تسبیح ملک

در خلوص منت ار هست شکی تجربه کن

 کس عیار زر خالص نشناسد چو محک

گفته بودی که شوم مست و دو بوست بدهم

وعده از حد بشد و ما نه دو دیدیم و نه یک

بگشا پسته خندان و شکرریزی کن

خلق را از دهن خویش مینداز به شک

چرخ برهم زنم ار غیر مرادم گردد

من نه آنم که زبونی کشم از چرخ فلک

 چون بر حافظ خویشش نگذاری باری

 ای رقیب از بر او یک دو قدم دورترک

(2)

نه مرادم ، نه مریدم

نه کلامم ، نه پیامم

نه سلامم نه علیکم

نه سپیدم ، نه سیاهم

نه چنانم که تو گوئی ، نه چنینم که تو خوانی

و نه آنگونه که گفتند و

شنیدی و تو دانی

نه سمائم ، نه زمینم ،

‌نه بزنجیر کسی بسته و نه برده دینم ،

نه چنان چشمه آبم ، نه سرابم ،

نه برای دل تنهائی تو جام شرابم

نه گرفتار و اسیرم ، نه سفیرم ،

نه فرستاده پیرم ، نه بهرخانقه و مسجد و میخانه فقیرم

نه جهنم ، نه بهشتم ،

نه چنین بوده سرشتم

این سخن را من از امروز نه گفتم ،‌ نه نوشتم

بلکه از صبح ازل با قلم نور نوشتند .

حقیقت نه برنگ است و نه بو،

نه به های است و نه هوی ،

نه به این است و نه او،

نه به جام است و سبو

گر به این نقطه رسیدی

به تو آهسته و سربسته و در پرده بگویم

تا کسی جز من و تو نشنود این راز گهربار جهان را

آنچه گفتند و سرودند ، تو آنی

خود تو جام جهانی ، گرنهانی و عیانی

تو همانی ، تو همانی

که همه عمر بدنبال خودت نعره زنانی

و ندانی و

ندانی و

ندانی که تو آن نقطه عشقی و تو اسرار نهانی ...

|+| نوشته شده توسط علی امینی در دوشنبه ششم آبان ۱۳۹۲ و ساعت 11:19  

همکار فرهیخته و ارجمند و پیش کسوتمان جناب آقای طباطبائی سردفتر شماره 3 اسناد رسمی و عضو کانون سردفتران یزد و همچنین عضو کمیته حقوقی جامعه مجازی سردفتران و دفتریاران وبلاگ نویس نوشته ای مبتنی بر لزوم رعایت آموزه های دینی و اخلاقی در کردار وگفتار را در وبلاگ خود منتشر نموده اند که خواندن آن برهر سردفتر و آشنای با برابری ثبت با سند لازم می آید . گرچه تکرار و توصیه بر رعایت موازین دینی و اخلاقی از باب « فذکر ان نفعت الذکری »همیشه لازم است ولی آن چه که علت و موجب یا بهانه ای برای این نوشته گردیده است بسیار تأسف بار و نگران کننده می باشد .

همکاران به خوبی اطلاع دارند سامانه ای که قرار بود ظرف یک هفته و با برطرف نمودن ایرادات پاسخگوی نیازهای مهم کشوری در دفاتر اسناد رسمی باشد و توصیف به حق آن به « قله ای از یخ » با استقبال و خرسندی همکاران و جامعه محترم و شریف سردفتری اسناد رسمی مواجه شد ، در پایان ماه اول خود نه فقط  نتوانسته تنظیم و ثبت اسناد را تسهیل کند که به عقیده نگارنده موجب بروز نگرانی های بسیار شدید شده است و متأسفانه انتقادات و پیشنهادات خیرخواهانه متصدیان اجرای این سامانه یعنی دفاتر اسناد رسمی به جای تحبیب و تحسین و گرامی داشت با اهانت ! و خلاف واقع گویی مواجه گردیده و مع الأسف عرصه عدالت و حقوق نیز آلوده به عرصه اوامر و نواهی خارج از حیطه حق و قانون گردیده که نه درشأن قائل است و نه زیبنده مخاطب . جامعه حقوقی کشور که دفاتر اسناد رسمی نیز بخشی از آن هستند نه به تحبیب و تحسین مغبون و مفتون می گردد و در ادای مسئولیت کاهلی می کند و نه ـ خدای ناکرده ـ با ترعیب و ترهیب و توهین مقهور و هراسناک می شود و شانه از بار مسئولیت الهی ـ کتابت بالعدل ـ و وجدانی خالی می نماید . دفاتر اسناد رسمی عرصه تواضع و تمکین در برابر حقق و تکلیف «قانونی» بوده و هستند و انشاء الله خواهند بود .

|+| نوشته شده توسط علی امینی در شنبه بیستم مهر ۱۳۹۲ و ساعت 12:31  

نیازی به شرح ندارد ولی برای ثبت در وبلاگ عرض می کنم :

ـ این جناب آقای خسروی همان جناب قلی خسروی هستند .

ـ عنوان و نام ایشان بر فراز دیگر عناوین رسمی کشوری است !

ـ دیگران هم اتوماسیون اداری راه می اندازند ! اما ببنیم چگونه !

ـ آیا اینجا هم حیاط خلوتی دارد ؟!

سامانه را با رونمایی در شهر مقدس قم قداست می بخشند .

|+| نوشته شده توسط علی امینی در سه شنبه شانزدهم مهر ۱۳۹۲ و ساعت 13:2  

گاهی افرادی برای تنظیم سند وارد دفترخانه می شوند و مانند کسانی که بسیار کار دارند می گویند :

حالا می شود امضای من را بگیری من برم  ( بروم ) !!!

برای من دو پرسش پیش می آید :

اول : این ها با این همه عجله کجا می خواهند بروند ؟!

دوم : با این همه عجله و تسریع برای انجام کار پس چرا اینقدر از قافله عقب هستیم ؟!

|+| نوشته شده توسط علی امینی در پنجشنبه بیست و هفتم تیر ۱۳۹۲ و ساعت 11:2  

ساعت کار اداری در ماه مبارک رمضان ماه رحمت و غفران

شهرستان ها : 8 صبح لغایت 13

تهران : 9 صبح لغایت 30 / 14

ضمنا حسب اعلام استنانداری قم آغاز کار ساعت 15 /8

و در روزهای 19 و 23 رمضان با یکساعت تأخیر می باشد

به امید قبولی طاعات و عبادات . التماس دعا

|+| نوشته شده توسط علی امینی در چهارشنبه نوزدهم تیر ۱۳۹۲ و ساعت 0:13  

با سلام و عرض ادب

نظر به اینکه امور مالیاتی در اجرای ماده 169 مکرر قانون مالیاتی 1366 اطلاعیه ای صادر و مشاغل موضوع بند ب ماده 95 را ملزم به صدور فاکتور خرید و فروش سه ماهه و فصلی و ثبت نام در سایت و ارسال الکترونیکی نموده و موجی از نگرانی را در بین دفاتر اسناد رسمی ایجاد نموده است مقتضی است دستور فرمائید موضوع مورد بررسی و تحقیق لازم قرار گیرد و مشمولین این اطلاعیه مشخص و چنانچه سران دفاتر هم مشمول هستند قبل از فوت وقت و تحمیل جرائم به همکاران اطلاع رسانی شود ... البته لازم به ذکر است فرمهائی که در اطلاعیه آمده به هیچ عنوان با وضعیت دفاتر سازگاری ندارد و کاملا مختصات نظام صنفی را دارا میباشد و از طرفی با بررسی بخشنامه های مختلف مرتبط با آئین نامه اجرائی ماده 169 مکرر تا جائی که مقدور بود نشان میدهد این امر از سال 76 مطرح و مودیان نظام صنفی و کارخانجات و غیره مخاطبین و مشمولین بوده اند و تا کنون متعرض دفاتر نشده اند ولی از آنجا که همیشه جامعه سردفتری در مقابل عمل انجام شده و تصمیمات ابلاغ نشده روبرو بوده و هست این نگرانی وجود دارد که همانند مالیات ارزش افزوده دفاتر را نیز مشمول و دفاع موثری هم بعمل نیاید و جرائمی از سالهای گذشته تا کنون برای سران دفاتر تعیین و ابلاغ و تا بخواهیم ثابت کنیم که ما مشمول نیستیم از هستی ساقط گردیم .

از هیئت مدیره محترم و دفتر حقوقی استدعا دارم به قید فوریت این امر را در دستور کار خود قراردهند و مراتب را اطلاع رسانی نمایند بدیهی است وبلاگهای حوزه سردفترای نسبت به بازنشر آن در وب سایتها و وبلاگها اقدام خواهند کرد قبلا از مساعدتی که مبذول خواهید فرمود کمال تشکر و قدردانی را مینمایم .

ارادتمند طباطبائی بافقی سردفتر 3 یزد

و

عضو کمیته موقت حقوقی جامعه مجازی بلاگران حوزه دفاتر اسناد رسمی

|+| نوشته شده توسط علی امینی در یکشنبه پنجم خرداد ۱۳۹۲ و ساعت 2:5  

حضرت علامه روانشاد علی اکبردهخدا ذیل کلمه «نوروز» در لغتنامه قسمتی را تحت عنوان «جشن نوروز یا عید نوروز یا جشن فروردین یا جشن بهار یا بهار جشن» اختصاص داده که عیناً نقل می‌نمایم. بخش انتهایی را شاید بسیار همچون این کوچک‌ترین تا کنون نمی‌دانسته‌اند.

« بزرگ‌ترین جشن ملی ایرانیان است که از نخستین روز فروردین ـ ماه اول سال شمسی ـ آغاز شود. جشن نوروز و مهرگان دو جشن بزرگ آریائیان بوده است. ایرانیان قدیم (پیش از عهد ساسانی و به هنگام تدوین بخش اول اوستا) جشن نوروز را ظاهراً دراول بهار هر سال و آغاز برج حمل برپا می‌داشتند. در دورهٔ ساسانیان موسم این جشن با گردش سال تغییر می‌کرد و در آغاز فروردین هر سال نبود بلکه مانند عید اضحی و عید فطر مسلمانان، در فصول مختلف سال گردش می‌کرد. در نخستین سال تاریخ یزدگردی مبدأ جلوس یزدگرد واپسین شاه ساسانی جشن نوروز مصادف بود با شانزدهم حزیران رومی (ماه ژوئن فرنگی) و تقریباً در اوائل تابستان. از آن پس هر چهار یک روز این جشن عقب‌تر ماند و در حدود سال ۳۹۲ هـ. ق نوبت به جشن نوروزی به اول حمل رسید و در سال ۴۶۷ هـ. ق نوروز به به بیست و سوم برج حوت افتاد. یعنی ۱۷ روز مانده به پایان زمستان. در این سال به فرمان سلطان جلال الدین ملک شاه سلجوقی ترتیب تقویم جلالی نهاده شد و بر اساس آن موقع جشن نوروزی در بهار هر سال مقارن تحویل آفتاب به برج حمل تثبیت شد و بدین منظور مقرر شد که هر چهار سال یک روز بر تعداد ایام سال بیفزایند و سال چهارم را ۳۶۶ روز حساب کنند و پس از هر ۲۸ سال ـ یعنی گذشتن هفت دورهٔ چهار ساله ـ چون دورهٔ چهارسالهٔ هشتم فرا رسد به جای آنکه به آخرین سال این دوره یک روز بیفزایند، این روز را به نخستین سال دورهٔ بعدی یعنی دورهٔ نهم اضافه کنند. بدین ترتیب سال جلالی نزدیک‌ترین سال‌های جهان شد به سال شمسی حقیقی که ۳۶۵ روز و ۵ ساعت و ۴۸ دقیقه و ۴۶ ثانیه است.«

دهخدا بعد از تعریفات و توضیحات در مورد نوروز، ترکیبات و اسامی مرکبی را که «نوروز» در آن به کار رفته است را می‌آورد که ملاحظه آن در ادامه مطلب خالی از فائده نیست.

|+| نوشته شده توسط علی امینی در جمعه دوم فروردین ۱۳۹۲ و ساعت 19:42  

دوست عزیز و فرهیخته مان که نیازی به معرفی این کوچکترین نداشته و افتتاحیه اش بر وبلاگ خویش اظهر من الشمس است در معرفی و آن گونه که خودش می نویسد ـ همچون دیگر وبلاگ نویسان سردفتر، برای درد دل هم که شده آغاز به وبلاگ نویسی بهانه ای خوب است و باز به قول خودش در اولین پست وبلاگش «از خبرنگاری تا ثبت نگاری» راه طی  کرده است تا خطی بنگارد از دغدغه های بی پایان این حرفه .

با همان صفا و صمیمیت و سادگی و بی آلایشی مسقط الرأسی اش یا به قول خود ش «بخارای تولدش» متواضعانه می گوید که علی آباد دیده اندش به اشتباه . اما به یقین چنین نیست که هم ابتکار دارد در روش  و هم نوشتن میداند بیش از آن چه که از بیان آن می گریزد به تواضع . که هم خوش ذوق است و هم خوش قلم و هم منظم و مهم تر از همه : راست و استوارمی نگارد . امید است مشغله هایش در شهر و شغل جدید او را از پرداختن به وبلاگش مانع نشود و آن همه فرصت داشته باشد که به خمیر مایه نوشتن در وادی سردفتری خو بگیرد و در پرداخت زکات علم غافل نشود .

گرچه قم شهره به علم واجتهاد است و درجای جای این شهر وکوی و برزنش مدرسه ایست و مؤسسه ای و طالبان علم اش به شکل و شمایل مختلف از این سو به آن سوی در تکاپو ، اما نمیدانم چرا مأهلان حرفه سردفتری اش را شوقی به نوشتن و تلاشی برای بیان نظرات نیست وشاید هنوز به رسم سنت معهود با آثار تکنولوژی مخالف اند و به همان سیاق خطبه و منبرمألوف و مأنوس و شاید هم به واسطه زهد و زهادت از شهره شدن متواری و و گریزان از نشانی و نامی و مشتاق به گمنامی !

دوست و همکار گرامی مان آقای هدایت الله رستگار النهایه بر تردید خود فائق آمده و «وبلاگ ثبت نگار» را به راه انداخته و به جمع سردفتران وبلاگ نویس ـ کثرهم الله ـ پیوسته است که می توان آن را در اینجا دید و یا به آدرس انتهای نوشته مراجعه نمود و ضمن خیر مقدم و آروزی موفقیت برای ایشان امیدوارم دوستان و همکاران از نوشته و نظرات ایشان و تلاش جمعی شان در جهت اعتلای حرفه کتابت بالعدل بهره ببرند .

 http://75qom.blogfa.com/

|+| نوشته شده توسط علی امینی در شنبه هفتم بهمن ۱۳۹۱ و ساعت 10:54  

بــزرگ مــرد دوست داشتنـی !

در اولین تماس تلفنی نخستین سخنش پس از معرفی این بود که محل درآمد شما از کجاست؟ من هم توضیح دادم. یک ماه بعد که خبر بازگشتش از پاریس را برای قرار ملاقات خبر داد و به دیدنش رفتم سخن اول من علت یابی پرسش او بود! با‌‌ همان لحن محکم و صدای مملو از مهربانی‌اش گفت: جناب آقای امینی من وقتی می‌خواهم با کسی دوست شوم اول می‌پرسم محل درآمدش چیست و از کجا می‌خورد، بعد تصمیم می‌گیرم با او دوست باشم یا نه؟ پرسش ِ به ظاهر سادۀ احسان نراقی نشان از کمال والای انسانی او داشت. پرسش او به عنوان یک دوست، استاد و کوهی از دانش و تجربه همیشه در خاطرم مانده است. نکته نهفته در پرسش او سالهاست در دفترخانه همچون ملاکی برای عمل بوده است.

دکتر احسان نراقی از معدود انسان‌هایی بود که می‌توانست بدون حب و بغض و بدون کینه ونفرت و دشمنی با همه ارتباط برقرار کند. نه اینکه جاذبه و دافعه نداشت. داشت. د رحد اعلا هم داشت. اما او این توانائی را داشت که سخن همه را بفهمد و با همه سخن بگوید. دقیقا می‌دانست که چه چیزی را باید به چه کسی بگوید. او همیشه هدفتی داشت و با گفته‌هایش فرد مقابل خود را به سوی‌‌ همان هدف سوق می‌داد. یکی از هنرهای نراقی این بود.

در دوستی گرم بود و با صفا. منتظر آن نمی‌نشست تا با تعارف و خجالت و ادب حضورت کنار بیایی و سخن بگویی. خودش شروع می‌کرد و با یک پرسش ساده وارد صحبت می‌شد. به راحتی تو را به چالش می‌کشید تا خودت باشی و به بحث بپردازی. همیشه هم سریع می‌رفت سر اصل مطلب. عاشق بحث بود. خسته نمی‌شد. در بحث هیچگاه موضوع عالی و دانی بودن را در نظر نمی‌گرفت تا بتوانی آنچه می‌خواهی بگویی تا مستعد شنیدن و فهم کردن شوی.

نراقی یک عمر با تلاش مداوم و به سمت جلو زندگی کرد و آن گونه که خودش می‌گفت به جهت رسیدن به اهدافش ترسی از مرگ نداشت و کسانی که در زندگی به اهداف خود نرسیده‌اند از مرگ هراس دارند. در گذشت این انسان دوست داشتنی ، نویسنده ، بنیانگزار مؤسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی و اولین ایرانی مشاور رئیس سازمان جهانی یونسکو را به جامعه علمی کشور و به خصوص دوستانش تسلیت می‌گویم. یادش گرامی.

|+| نوشته شده توسط علی امینی در پنجشنبه شانزدهم آذر ۱۳۹۱ و ساعت 21:21  

همدردی با هموطنان زلزله زده و مصیبت دیده آذربایجـانی و عرض

تسلیت به بازماندگان قربانیان در ماه بخشش و غفران 

|+| نوشته شده توسط علی امینی در یکشنبه بیست و دوم مرداد ۱۳۹۱ و ساعت 14:8  

بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین انه خیر ناصر و معین

ابتدا این قسمت از نوشته دردمندانه  اما محکم و منطقی استاد ارجمند ، همکار گرانمایه و سردفتر محترم و پیشکسوت جناب طباطبائی  را بخوانیم :

« زمانی که قانون و شرع تسلط اشخاص بر اموالشان را محترم دانسته چرا باید با اعمال سلیقه از بالا به پائین نگاه کنیم؟ چرا بر یک امر غیر منطقی اینچنین اصرار ورزیم؟ تمام هم و غم زعمای قوم صرف آن میشود که سران دفاتر را مجبور کنند حق التحریر را از طریق سیستم بانک ملی واریز کنند و بدون اینکه صراحتا بر این امر بعلت وجود منع قانونی تکلیف نمایند راه های دورزدن و محاصره و به عبارتی حمله گازانبری را آزمایش میکنند ابتدا بازرسین می آیند و بدون هیچگونه دلیل منطقی یا قانونی درخواست واریز می نمایند و چون جوابی نمیگیرند با فرم تعهد بازمیگردند که از این پس چنین شود ... عده ای مرعوب میشوند و محافظه کاری را بر ایستادگی و مقاومت ترجیح میدهند ولی حضرات را راضی نمیکند ... از دفتر نظارت و بازرسی سازمان به مدیران کل تکلیف میشود تا با توجه به  لیست ارسالی دفاتری که تحریر را واریز نمیکنند  سران دفاتر را بازرسی و صورتجلسه شود در اینجا نیز عده ای از همکاران که نگران آینده خود شده اند واریز را آغاز میکنند درحالیکه اعتقادی به قانونمندی آن ندارند .... بازهم سازمان رضایت نمیدهد زیرا هنوز به صد درصد نرسیده است و اینبار تقصیر را به گردن پوزهای بانکهای دیگر میدانند و تصور مینمایند سران دفاتر تنها مشکلشان پوز ملی است و برایشان قابل قبول نیست معضل  اصلی دور زدن قانون است و سردفتر برای خودش شخصیت دارد و حاکمیت خود بر مالش را و محدوده شغلیش را محترم میشمارد و اگر مقاومتی هست در همین راستاست سئوال اینجاست اگر شما مسلط بر این حق مسلم سردفتر هستید چرا در تبصره 7 تعرفه آن را صراحتا تکلیف نکردید ... »

با خواندن این قسمت از نوشته جناب طباطبائی باور بفرمائید ناخودآگاه این شعر حافظ بر مخیله و ذهنم خطور کرد آن جا که فرماید : گوئیا باور نمی دارند روز داوری / کاین همه قلب و دغل در کار داور می کنند . من نمیدانم و جدا جای سوال دارد که چرا سازمان محترم ثبت و کانون سردفتران تا کنون در مورد آئین نامه قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی اقدامی نکرده اند ؟ چرا این همه مشکل برای مراجعه کنندگان به دفاتر جهت استعلامات ثبتی ایجاد کرده اند ؟ چرا بیمه سردفتران که حق شرعی و قانونی آنان است و برخی با مشکلات جدی مواجه اند را ساماندهی نکرده اند ؟ چرا وضعیت اوراق دفاتر این همه انتقاد و ایراد را به هم رسانیده ؟ آنوقت تمامی مشکل آنان امر غیر قانونی دستگاه پوز شده است . تطویل کلام نمی کنم . استاد گرانمایه ام حق مطلب را شرعا ، قانونا ، عرفا و منطقا با حدود سی سال سابقه مثبت سردفتری و احاطه علمی و عملی به موضوع بیان کرده اند . من این نکته را اضافه کنم : آقایان ! ایشان ـ و بنده و بسیاری از همکاران شریف حرفه کتابت بالعدل ـ در این انتقاد و سخن خویش مستظهر به کلام خدا ـ قاعده شرعی تسلیط ـ و قانون و مقررات کشور ـ رأی لازم الرعایة دیوان عدالت اداری ـ هستیم . لطفا بیان بفرمائید مستندات شرعی و قانونی شما درهدر دادن منابع مالی و مدیریتی کشور در اصرار بر موارد غیر قانونی چه می باشد ؟ نوشته جناب طباطبائی را با دقت و درایت در ادامه مطلب مطالعه فرمائید و از همکاران وبلاگ نویس می خواهم در صورت صلاحدید و لزوم همکاری در این زمینه متفقا به انتشار نوشته ایشان اقدام تا بلکه کسی صدای ما را بشنود .

|+| نوشته شده توسط علی امینی در دوشنبه نوزدهم تیر ۱۳۹۱ و ساعت 22:13  

بر اساس گزارش پایگاه اطلاع رسانی کانون محترم سردفتران و دفتریاران ، تفاهم نامه خوداظهاری کانون و سازمان امور مالیاتی برای سال 1391 ـ جهت مالیات مشاغل سال 1390 ـ به امضاء رسید .

« بنابر اظهار نامه تسلیمی هریک از اعضای کانون سردفتران و دفتریاران که به شرح این دستور العمل و با رعایت مقررات و شرایط زیر تسلیم شده باشد مشمول طرح خوداظهاری قرار می گیرد . »

برخی نکات قابل توجه در تفاهم نامه چنین است :

الف ـ شرایط خود اظهاری :

ـ اظهار نامه در موعد مقرر حداکثر تا تاریخ 31 / 4 / 1391  به عمل آید

ـ درج صحیح اطلاعات و تسلیم تصویر کارت ملی وقبض تلفن محل فعالیت ( تفکیکی بین کسانی که پیش از این تسلیم کرده اند داده نشده است )

ـ تکمیل کامل فرم حساب درآمد و هزینه اظهار نامه

ـ دفتر درآمد و هزینه عملکرد سال 1390 پلمب و تحریر شده باشد . پلمب دفتر تا 30 / 11 /1390  نیز قابل قبول است

ـ ثبت نامه برای دریافت شماره اقتصادی حداکثر تا تاریخ 30 / 8 / 91

ـ پرداخت حداقل 30% مالیات به صورت نقد و مابقی منه در 7 قسط مساوی ماهانه تا پایان بهمن برای کسانی که اظهار نامه الکترونیک تسلیم کنند و برای سایرین 50 % نقد و مابقی در 5 قسط مساوی تا پایان آذرماه 91

ـ تکمیل و ارایه جدول ماهانه عملکرد تحریر و گواهی سال 90

ب ـ نمونه انتخابی

ـ نمونه انتخابی به میزان 12 % از میان کسانی که در دو سال اخیر بعنوان نمونه بررسی نشده اند

ـ اظهارنامه هایی که براساس شرایط این دستورالعمل بوده و به عنوان نمونه انتخاب نشوند قطعی تلقی می گردند . در صورت درخواست اداره مالیات دفـاتر مکلـف به در اختیـار گذاردن دفتــر تمبــــر می باشند . ( تعجب است دفتر تمبر در اینجا مقبول است و معلوم نیست دیگر چه نیازی به دفتر مشاغل و تکمیل آن می باشد ؟ ضمن آنکه منشأ تکلیف مشخص نیست )

ـ تا 15 در صد اختلاف میزان اعلامی درآمد مشمول حکم ماده 194 ق.م.م نخواهد بود

ج ـ سایر شرایط

ـ اگر درآمد کتمان شود مالیات آن با رعایت ماده 157 ق.م.م قابل وصول و مابه التفاوت مالیات مشمول قسمت اخیر تبصره 192 خواهد بود

ـ کانون سردفتران مکلف است فهرست دریافتی هریک از دفاتر اسناد رسمی را به تفکیک نوع دریافتی هر دفتــرخانه و نیز اداره کل مربوط را حداکثـر تا تاریخ 15 / 6 / 1391 به سازمان امور مالیاتی اعلام نماید ( مشخص نیست با توجه به اینکه سازمان امور مالیاتی و هر سازمان و ... دیگر نمیتواند موجد حق و تکلیف باشد ، کانون سردفتران که نماینده بخش بزرگی از حقوقدانان است چگونه مبادرت به تنظیم چنین بندی می نماید . ضمن آنکه معنی تفاهم نامه یعنی قبول یک توافق لذا دیگر جایی برای تأکید بر تکلیف باقی نمی ماند)

برای ملاحظه تفصیل تفاهم نامه و مقررات کامل آن به  تفاهم نامه مالیاتی  مراجعه شود .

|+| نوشته شده توسط علی امینی در پنجشنبه پانزدهم تیر ۱۳۹۱ و ساعت 17:2  

دو نکته کوتاه و بسیار مفید و قابل توجه

1 ـ همکاران محترم و تلاشگر در جامعه سردفتران کرمان در اقدامی قانونی و مفید انظار را متوجه اقدامات راهور در موضوع نقل او انتقال خودرو نموده و با مطرح نمودن ماوقع در نشستی با دادستانی ، توانسته اند به صورت قانونی و بسیار متین به مشکل سرو سامانی داده ومردم را از پریشانی و سرگردانی و زیان های عدیده نجات بخشند . عین مطلب با توضیحات همکار و استاد ارجمند جناب طباطبائی را در اینجا می توانید ملاحظه فرمائید .

2 ـ نوشته ای  دیگر را همکار محترم و استاد ارجمندم جناب آقای طباطبائی  تحت عنوان « روز سردفتر ـ لقب سردفتر ـ افتخار سردفتر » با مقدمه ای از وبلاگ همکار ارجمند سرکار خانم سهرابی نقل کرده اند که می توانید مقدمه  و  اصل نوشته  را ملاحظه فرمائید . نوشته مشتمل بر پیشنهادی بدیع و قابل توجه است .

|+| نوشته شده توسط علی امینی در سه شنبه بیست و سوم خرداد ۱۳۹۱ و ساعت 10:0  

بعد از ظهر پنجشنبه چهارم خرداد ماه 1391 اولین جلسه از دومین نشست سران دفاتر و دفتریاران وبلاگ نویس ـ و این بار بر اساس آن چه در وبلاگ دست اندرکاران نشست آمده بود ، « وبلاگ نویسان حوزه دفاتر اسناد رسمی » که سردفتران و دفتریاران و کارمندان و خوانندگان وبلاگ آنان را نیز در بر می گرفت ـ آغاز به کار کرد . [1]

حضور در جمع همکارانی که وجه مشترک آنان نه فقط فعالیت در فضای سایبری که ـ به عقیده بنده ـ داشتن دغدغه های مختلفی است که پیگیری آن را با استفاده و همکاری سایر عناصر و امکانات به عنوان یک وظیفه صنفی و شغلی ، عالمانه ، حق جویانه و انسان مدارانه احساس می کنند نیز بود ، در محیطی آرام و دوست داشتنی در ساحل زیبای خزر که به همت همکاران وبلاگ نویس مازندرانی و همکاری بی شائبه ثبت استان مازندران فراهم شده بود ، به خصوص برای اینجانب که در جلسه اول حضور نداشتم ، بسیار مغتنم و شور انگیز بود .

خلاصه نشست را برخی همکاران به صورت گزارش و توصیف و گزارش و به همراه عکس منتشر نموده  و احیاناً می نمایند که برای جلوگیری از تکرار می توان مراجعه و ملاحظه نمود .

جدای از به سربردن در محیطی مناسب با همراهانی دوست داشتنی و در خدمت اساتید و پیش کسوتان گرانقدرو نیز نظاره گر چهره شاد و تلاشگر دوستان جوان بودن ، این جلسه نکات دیگری را نیز در خود داشت که به جهت ـ احیاناً ـ غـنای نشست و در خاطر داشتن آن و داشتن بهانه برای تشکر از میزبانان عزیز و همکاران گرانقدر بیان می دارم .

ـ همکاران حاضر در جلسه در امور تخصصی سردفتری و مسائل پیرامونی دفترخانه و صنف دارای بینش و مطالعه جامعه شناختی و کلان نگر بوده و دغدغه ها و آمال و آرزوهای خود را داشتند . همکارانی که دفترخانه را بسیار بسیار فراتر ازمحلی برای کسب درآمد دانسته و جدای از آگاهی بر قداست مکانت خود ، حرفه را نیز مقدس می شمردند . تأکید چند باره دوستان بر همدلی و همکاری با تمامی کسانی که با این حوزه ارتباط دور و نزدیک ـ اگر چه جنبه همکار هستند یا رقیب ـ دارند و علیرغم تمامی ناملایمات ، نشان گر موضوع گفته شده بود .

ـ آشنائی از طریق مطالعه نوشته ها و نظرات همکاران در وب چنان نزدیکی ، همدلی و دوستی ای ایجاد کرده بود که نشست فقط آشنائی با چهره ها را بر آن می افزود وگرنه خلق و خوی و نظرات و منش و بینش از پیش شناخته شده بود . حتی اگر نمی شناختی و کمی روانشناسی نوشته و رفتار را واقف بودی می توانستی حدس بزنی کدامین شخص جناب عموی عزیز است و کدامین آنان جناب عبادپور و یا سرکارخانم سهرابی پر انرژی . جناب آقایان طباطبائی و عادلی که جای خود داشتند .

ـ فضای عمومی و نظم و امکانات بسیار خوبی به مدد اداره کل ثبت مازندران و جامعه محترم سردفتران مازندران و مدیریت اقامتگاه فرهنگی ـ تفریحی سازمان ثبت اسناد و املاک  کشورفراهم شده بود و جای تشکر و قدردانی دارد .

ـ بررسی نشست قبلی در تهران و وجود برنامه ای جهت نشست جاری ، بیانیه پایانی ، اختصاص یک بند از بیانیه مذکور به وبلاگ ها و و ترویج و نشر ارتباط نتی و تعیین نشست بعدی ، بیانگر اراده ای است که می خواهد این جلسات با این عنوان و شاکله انشاء الله ادامه یابد .

ـ گرچه شرایط و امکانات وبلاگ نویسی برای تمامی همکاران یکسان و مساوی بوده است و این موضوع همه را در یک جایگاه قرار می دهد ولی احترام به پیش کسوتان حرفه و وبلاگ نویسی ، ذوق و شوق دیدار ، قدردانی ، سخن گفتن و نیز متابعت از تجربیات و دلسوزی آنان به خوبی به چشم خورده و قابل تحسین و ستایش بود .

ـ این جلسه نشان داد که چه خوب است تشکیلات دفاتر اسناد رسمی در مراکز تمامی استان ها جا و مکان مناسبی برای نشست های مداوم استانی و عام و خاص داشته باشد . امید است مسئولان محترم کانون سردفتران تلاش های خود را در این زمینه بصورت جدی تر و عام تری ادامه داده وسازمان نیز جهت اعتلای سازمان حقوقی کشور از همکاری و مساعدت لازم دریغ ننماید . امروزه با وجود بیش از هشت هزار دفترخانه در کشوراین نیاز  ـ و حتی وظیفه ـ بیشتر خود را به رخ می کشد . چرا بایستی دفاتر از مبالغ هنگفت حاصله از ارزش افزوده که به شهرداری ها و ادارات مالیات اختصاص داده شده ، لااقل جهت استفاده عمومی و تشکیلاتی بی نصیب باشند ؟ شاید اختصاص سهمی بسیار اندک از این گونه وجوه وصولی ـ مالیات ها ، حق الثبت ( که به جیب هلال احمر و شهرداری می رود ) و ... به دفاتر بتواند بسیار مشگل گشا باشد .

ـ گرچه نشست های اولیه درهر مجموعه ای کاستی ها خود را دارد ولی امید است در جلسات آتی و با فعال شدن هیأت مذکور در بیانیه پایانی ، انسجام و نظمی مکتوب و مشخص و مدون  مبتنی بر نظر اکثریت جهت جلسات پیش بینی شود  تا آغاز و انجامی منسجم و یکدست و روشن را دارا باشد .

ـ این نشست نشان داد که می بایستی حداقل دو روز و نیم برای نشست ها در نظر گرفت . یعنی بهتر است دو روز تعطیل در میان باشد با برنامه ای کاملا منظم و از قبل تدوین و مشخص شده . ـ معمولا برای هر نشست می توان از شش ماه قبل برنامه ریزی کرد ـ 

فشردگی کار و طولانی بودن بعضی مسیرها واقعا می تواند ایجاد مشکل و خستگی بنماید . معمولا این نشست ها دارای گروه های مختلف و فعالی است که پیش از نشست و در کنار آن به وظایف مشخصی می پردازند .

ـ تأکید بر نگاه داشتن حریم و حرمت همکاران و نهادهای مرتبط و شفاف بودن نظرات و نظر دهندگان با حفظ آزادی بیان و اندیشه و قلم و انتقاد نشان داد : سردفتران وبلاگ نویس در امر وبلاگ نویسی و فضای نت نیز پایبندی به اصول اخلاقی و انسانی را کاملا در نظر داشته و حساسیت به خرج می دهند . رواج این امر در تمامی زمینه ها و حفظ حرمت ها توسط متولیان دفاتر می بایستی بشدت رعایت و مراقبت گردد .

ـ ملاقات با مدیر کل محترم ثبت استان مازندران که متصف به اخلاق حسنه ی مهمان نوازی ، بزرگ منشی و تواضع بود و از طرفی سخنان کوتاه ایشان نشانگر تعامل بسیار خوبی بود که با سران دفاتر استان مازندران دارند نشان داد بهتر است در جلسات بعدی این دست ملاقات ها با مدیران مرتبط مورد توجه جدی قرار گیرد .

ـ این نشست نشان داد که حوزه سردفتری نیازمند تشکل های مدنی و صنفی متعدد می باشد که یکی از آنان « وبلاگ نویسان » می باشند .

امید است همکاران حاضر در جلسه با همکاران شهر و استان خود وارد مذاکره جدی شوند تا در نشست بعدی با افزایش بسیار محسوس وبلاگ نویسان حوزه سردفتری مواجه گردیم .

بیانیه پایانی دارای سه موضوع برجسته در مورد هیأت بررسی ، جامعه مجازی و رفتار وبلاگ نویسان از جهت هماهنگی و حفظ حرمت ها بود که در آینده ای نزدیک انشاء الله مطالبی را که به نظر می رسد جهت بررسی تقدیم خواهم نمود .

جا دارد از تمامی دست اندرکاران حوزه سردفتری و ثبت استان مازندران که برای این نشست تلاش نمودند و همکاران وبلاگ نویسی که با حضور خود توفیق آشنائی را بر اینجانب ارزانی داشتند تشکر و قدردانی بنمایم .

|+| نوشته شده توسط علی امینی در دوشنبه هشتم خرداد ۱۳۹۱ و ساعت 2:17  

گذری به وبلاگ اساتید و سروران و دوستان نمودم از جمله استاد بزرگوار عمو جلالی عزیز و دوست داشتنی . دیدم خبر و بحث جدیدی از مسائل دفتری و ثبتی و حقوقی و حتی وصف چایی و نبات و آبگوشت و حتی کشک و پشم و غیر ذلک نیست . حدسک اولیه من آن است که عموی پرکار و ابوالمشاغل ما هنوز دستش بند استعلام الکترونیک است حتما .

بعد چند بیتی طنزآلود دیدم در وصف چایی و سیگار از شاعر و هنرمند معاصر آقای بهرام سالکی و گره خورد به یاد عموی بزرگوار در خاطر و دل . به فال نیکش گرفتم و ابیات را تقدیم به عمو می کنم . التبه از کیسه شاعر !

آب حیات

عارف ار مست باده و یار است

مستی ما به چای و سیگار است

حق کند حفظ این دو از آفات

حق اینان ، به بنده بسیار است

دود این یک ، مُفرّح دل و جان

طعم آن یک ، شفای بیمار است

بی چنین دود ،کار شُش مغشوش

بی چنان طعم ، حال تن زار است

هر که آید به دیدنم ، بی چای

گو میاید ، اگر چه دلدار است

ما و چایی و خضر و آب حیات

هر که بر دلبری گرفتار است

|+| نوشته شده توسط علی امینی در پنجشنبه بیست و چهارم فروردین ۱۳۹۱ و ساعت 13:3  

هیات مدیره کانون با رئیس مجلس شورای اسلامی دیدارکرد

اعضای هیات مدیره کانون سردفتران و دفتریاران در نخستین روزهای کاری سال جدید با علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی دیدار و گفتگو کردند.

به گزارش روابط عمومی کانون سردفتران و دفتریاران، در این دیدار که رئیس و اعضای هیات مدیره کانون حضور داشتند عدم تصویب آئین نامه موضوع تبصره2 ماده 29 قانون رسیدگی به تخلفات و اخذ جرائم راهنمائی و رانندگی ازسوی هیات مدیره مطرح و رئیس مجلس درخصوص عدم تصویب آئین نامه یادشده و تخلف از مهلت قانونی یک ماهه مقرر در متن قانون قول پیگیری داد.

پانوشت :

با تشکر از اقدام به جای کانون محترم برای پیگیری موضوع .

1 ـ گرچه جاداشت برادر کوچکتر در مورد نهاد تحت نظارت عالیه خود پی گیر تصویب آئین نامه باشند ولی حال که تا کنون چنین نشده امید است برادر بزرگتر ـ ریاست مجلس ـ به جهت حرمت قانون و احترام بزرگانی که در دفاتر اسناد رسمی صادقانه خدمت می کنند و گرامی داشت و حرمت نهادی که عقود و ایقاعات خلایق را رسمیت داده و قانونی و شرعی می نماید به یاری نهاد تحت نظارت برادر شتافته و  در مورد تصویت آئین نامه اقدام نمایند .

2 ـ امید واثق است که این قول و قرارها جامه عمل بپوشد ولی اگر نسیان و برخی وساطت ها و دخالت ها و بعضا شیطنت ها مانع شد،  از باب مسئولیت و تولی امر بر کانون محترم است که پی گیر موضوع بوده و حتی از طریق کمیسیون ماده نود یا بازرسی کل کشور پی گیر بوده و نگذارد مصوبات و  الزامات قانونی به تعارفات و مصلحت جویی های شخصی متوقف و معلق گشته و حقوق قانونی افراد و نهادها نادیده انگاشته شود که قطعا و بلاتردید مسئولیت قانونی و شرعی خواهد داشت .

امید است ورود به دهه ی آخر سده شمسی ، کمی ما را به تحرک و غایت اندیشی وا دارد .

|+| نوشته شده توسط علی امینی در سه شنبه پانزدهم فروردین ۱۳۹۱ و ساعت 15:16  

سید مهدی رحمتی ملی پوش فوتبال ایران بعد از بازی سخت و در هوای سرد با تیم سایپای البرز در مصاحبه ای کوتاه از عمق دل و جان به خبرنگار برنامه صریح و تأثیر گذار برنامه 90 مورخ 17/11/90می گفت :

هر کس که به ما می رسد زور می گوید . ظلم می کند . ملی پوشان همه اعتراض دارند . علی کریمی اعتراض می کند گوش نمی دهند . هر یک از ملی پوشان اعتراض می کند ، گوش نمی دهند . می برند کمیته انضباطی . هیچ کجای دنیا این طور نیست و ... . ( نقل به مضمون )

وقتی خبرنگار پرسید : خب چرا تصمیمی قاطع نمی گیرید  و کاری  نمی کنید ؟ ( نقل به مضون )

رحمتی پاسخ داد : چه کار کنیم ؟ می دانید مشکل کجاست ؟ مشکل این است که ما بازیکنان اتحاد و همبستگی نداریم . نمی گذارند فوتبالیست ها یک اتحادیه  ـ مثل تمام کشورهای دنیا ـ داشته باشند که بتوانند منسجم اعتراض کنند . ا زحق خود دفاع کنند . حتی در بازی ها شرکت نکنند تا به حقشان برسند و ... . ( نقل به مضمون )

همین طور که این سخنان را گوش می کردم عصب های صورتم در هم فشرده می شد ! صورتم به شکل دردناکی در هم جمع می شد . دردی که به روانم هدایت می شد .

پس فقط ما نیستیم که این مشکل را داریم و هر کس که به ما می رسد زور می گوید و ظلم روا می دارد . قانون برای ما قانون و مر قانون است ولی برای دیگران اسباب دستی برای مدیریت ! از ثبت گرفته که هم خانواده و پدر بزرگ ماست تا دارائی و شهرداری و سازمان زمین شهری و بانک که همکاران ما در گردانیدن چرخ اجتماع اند تا اخیرا مشاغل خصوصی ـ حاکمیتی شبیه خودمان مانند راهور و راهگشا و دولتی های الکترونیک ! و بنگاه های معاملاتی و پست و ... و آنقدر زیاد شده اند که هر بار با نام و عنوانی تازه مواجه می شویم .

آیا زمان آن نرسیده است تا کانون سردفتران به عنوان تشکیلاتی قانونی ، سابقه دار ، منسجم با توانائی مالی قابل قبول تکانی به خود بدهد و بخواهد در شاکله یک اتحادیه بزرگ به نفع بیش از هشت هزار دفترخانه و چند برابر این تعداد ، سردفتر و دفتریار  و کارمند و ـ اضافه بفرمائید ـ خانواده آنان اقدام نماید و بخواهد قانون و مقررات حاکم شده ی قدیمی را تبدیل به احسن کند ؟ چه اشکالی دارد تا کانون سردفتران خود به پالایش قوانین بعضا ناکارآمد و ناقص و قاصر پرداخته و خود پیش نویسی را مبتنی بر حقوق صنفی تهیه و به مجلس ارسال و برای تصویب آن به پشتوانه ای که گفته شد اقدام کند ؟

امام صادق علی السلام فرمودند :

« ا مُفَضَّلُ لَا يُفْلِحُ مَنْ لَا يَعْقِلُ وَ لَا يَعْقِلُ مَنْ لَا يَعْلَمُ وَ سَوْفَ يَنْجُبُ مَنْ يَفْهَمُ وَ يَظْفَرُ مَنْ يَحْلُمُ وَ الْعِلْمُ جُنَّةٌ وَ الصِّدْقُ عِزٌّ وَ الْجَهْلُ ذُلٌّ وَ الْفَهْمُ مَجْدٌ  ... » الی ان قال علیه السلام :

« وَ مَنْ لَمْ يَعْلَمْ لَمْ يَفْهَمْ وَ مَنْ لَمْ يَفْهَمْ لَمْ يَسْلَمْ وَ مَنْ لَمْ يَسْلَمْ لَمْ يُكْرَمْ وَ مَنْ لَمْ يُكْرَمْ يُهْضَمْ وَ مَنْ يُهْضَمْ كَانَ أَلْوَمَ وَ مَنْ كَانَ كَذَلِكَ كَانَ أَحْرَى أَنْ يَنْدَمَ »

ترجمه :

« اى مفضل كسى كه تعقل نكند رستگار نگردد و كسى كه نداند نمی تواند تعقل وفكر نماید و كسى كه بداند گرامی می شود، و كسى كه بردباری كند پيروز شود، دانش سپر [در برابر بدبختى] است و راستى عزت است و نادانى ذلت و دانایی بزرگوارى » تا آن جا که فرمود :

« هر كه نداند آگاه نشود و هر كه آگاه نشود سالم نماند و آنكه سالم نماند عزيز نگردد و هر كه عزيز نگردد خرد شود و آنكه خرد شود سرزنش شود و هر كس چنين باشد سزاوار است كه پشيمان شود »

|+| نوشته شده توسط علی امینی در سه شنبه هجدهم بهمن ۱۳۹۰ و ساعت 14:36  

« رویــائــی » داشتیم . جان به « نسیم صبح » ش می سپردیم که اگر نیمه شب هم بود حالمان اما بامدادی می شد به سروده های منثور و از جان برآمده و دردمندانه اش . از تجربه های به ظاهر کوچکش در محیطی کوچکتر اما به وسعت یک عمر. از شادی های پر هیاهو و غصه های آرام و بی صدا و خاطرات لطیف و بی ریای جوانانه . از داستان هایی که به سان توصیف جزیره ای تازه دیده شده بیان می شد و سرشار از شعف و شادی ، سخاوت مندانه با همقطاران و هم سانان تقسیم می شد که بر سر سفره صداقت و پاکی شریک هم باشند .

عمری که قرار گذاشته ایم بگذرانیمش اما یکی خواست که در نیمه راه به «استنحار» ـ نامی که من به استعفا از این شغل می دهم ـ رهایش کند . استعفایش معلوم ولی انتحارش به خاطر تلخ دردی است که از این حرفه به جان آدمی ساری و جاری می شود و روح های لطیف را ناگزیر به انتحار می کند . من! که مانده ام یا پوست کلفتم یا طماع یا مبارز !

نمیدانم استعفا را به مقامات مافوق و مسئول  داده یا نه و پاسخی رسیده است یا خیر . استعفا امری شخصی بوده که از چون و چرایش حتی اگر از همکار و دوست  باشد خبری ندارم . نمیدانم مراتب بعدی اش طی شده یا نه . نمیدانم متن آن چه بوده . نمیدانم از متولیان دریافت و پرداخت و موافقت و ابلاغ آن ، کسی مطالب وبلاگ را می خواند یا نه . نمیدانم چقدر با آن چه که نوشته شده موافقت دارند . و نمیدانم های بسیاری که همیشه جهل را بر علم فزونی بخشیده .

اما به هر حال تصمیمی است که اتخاذ شده و اعلام و دلایل اش به تفصیل  نسیم صبح را چنان طوفانی نموده که برخی از جمله نگارنده را توان رفتن و نگاشتن در آن جا نبوده است . دلم می خواهد که اگر راهی برای تجدید نظر هست نادیده گرفته نشود که وجود همکاری همچونان سرکار خانم « رویا دلشاد » نه فقط مایه خرسندی همکاران پیر و جوان که نمونه سردفتری دلسوز و نکته بین بوده و سرمایه ای ارزشمند برای این حرفه می تواند باشد . شاید نوشته ای که ذیلاً از دنیای بس گسترده نت می آوردم  نشان از امکان پذیر بودن وجود مثبت ما در بدترین حالات باشد . بیش از این نمیدانم چه توان گفت !

***

اومد پيشم حالش خيلی عجيب بود فهميدم با بقيه فرق ميکنه .
گفت :حاج آقا يه سوال دارم که خيلي جوابش برام مهمه .
گفتم :چشم اگه جوابشو بدونم خوشحال ميشم بتونم کمکتون کنم .
گفت: من رفتنی ام!
گفتم: يعنی چی؟
گفت: دارم ميميرم   .
گفتم: دکتر ديگه ای رفتی، خارج از کشور؟
گفت: نه همه اتفاق نظر دارن، گفتن خارج هم کاری نميشه کرد.
گفتم: خدا کريمه ، انشاله که بهت سلامتی ميده .
با تعجب نگاه کرد و گفت: اگه من بميرم یعنی خدا کريم نيست؟
فهميدم آدم فهميده ايه و نميشه گل ماليد سرش .
گفتم: راست ميگی، حالا سوالت چيه؟
گفت: من از وقتی فهميدم دارم ميميرم خيلی ناراحت شدم از خونه بيرون نميومدم . کارم شده بود تو اتاق موندن و غصه خوردن . تا اين که يه روز به خودم گفتم تا کی منتظر مرگ باشم .
خلاصه يه روز صبح از خونه زدم بيرون مثل همه شروع به کار کردم . اما با مردم فرق داشتم، چون من قرار بود برم و انگار اين حال منو کسی نداشت .
خيلي مهربون شدم، ديگه رفتارای غلط مردم خيلی اذيتم نميکرد .
با خودم ميگفتم بذار دلشون خوش باشه که سر من کلاه گذاشتن .
آخه من رفتنی ام و اونا انگار موندنی .
سرتونو درد نيارم من کار ميکردم اما حرص نداشتم .
بين مردم بودم اما بهشون ظلم نميکردم و دوستشون داشتم .
ماشين عروس که ميديم از ته دل شاد ميشدم و دعا ميکردم .
گدا که ميديدم از ته دل غصه ميخوردم و بدون اينکه حساب کتاب کنم کمک ميکردم .
مثل پير مردا برای همه جوونا آرزوی خوشبختی ميکردم .
الغرض اينکه اين ماجرا منو آدم خوبـی کرد و مهربون شدم .
حالا سؤالم اينه که من به خاطر مرگ خوب شدم و آيا خدا اين خوب شدن منوقبول ميکنه؟
گفتم: بله، اونجور که میدونم و به نظرم ميرسه آدما تا دم رفتن خوب شدنشون واسه خدا عزيزه .
آرام آرام خدا حافظی کرد و تشکر، وقتی داشت ميرفت گفتم: راستی نگفتی چقدر وقت داری؟
گفت: معلوم نيست بين يک روز تا چند هزار روز!!!
يه چرتکه انداختم ديدم منم تقريبا همين قدرا وقت دارم.

با تعجب گفتم: مگه بيماريت چيه؟
گفت: بيمار نيستم!
گفتم: پس چي؟
گفت: فهميدم مردنيم، رفتم دکتر گفتم: ميتونيد کاری کنيد که نميرم گفتن:نه گفتم: خارج چِی؟ و باز گفتند : نه! خلاصه حاجی
ما رفتنی هستيم وقتش فرقی داره مگه؟ باز خنديد و رفت و دل منو با خودش برد .
برای آنان که یادشون رفته من رفتنی ام  ....

حرص می زنند و دیگران را می آزارند ...

دوستان ! من هم رفتنی ام . مرا ببخشید . از صمیم قلب .

|+| نوشته شده توسط علی امینی در شنبه پنجم آذر ۱۳۹۰ و ساعت 0:0  

به روی  باد نوشته اند حدیث عمر آدم را

که تا نگاه می کنی اش همچو برق می گذرد

چه خوش است در هنگامه تحویل سال و پیشواز بهار جامه نو بر قامت راست نمائی و سر بالا نگاه داری و لبخند بر لب در کنار سفره هفت سین در ایرانی ترین شهر خانه پدری درکنار خانواده به انتظار تحویل سال و نو شدن دوباره روزگار بنشینی .

نگاه را بر کوچک و بزرگ پهلو به پهلو نشسته درکنار سفره بگردانی و به روی همه با ملاطفت لبخند بزنی و دلت غنج بزند از شادی و سلامتی و خوشحالی همه که سالی دیگر را پشت سر گذاردیم و باز کنار هم به خوشی جمع شدیم و زیر لب زمزمه کنی یا مقلب القلوب و الابصار ، یا مدبر الیل و النهار .

نسیمی پرده را تکان بدهد و نگاه ها به سمت درب قدیمی اتاق بچرخد و در چهارچوبه درب پدر را ببینی که با وقار و بزرگی  و مهربانی یاالله گویان گام را آهسته و کوتاه بر میدارد تا همه فرصت کنند در برابر قدومش به احترام برخیزند و اوست که چشمانش از دیدن همه فرزندان و عروس ها و دامادها  و نوه ها برق می زند و ای بسا در غلطانی را به شادمانی ایثار می کند. وه که چه باعظمت است آن لحظه !

و تو ، بزرگترین ِ فرزندان به احترام به پا خیزی با قلبی مالامال از عشق  پدر را برانداز کنی  خوشحال از این که  سلامت به پای سفره هفت سین می آید . دو زانو مقابلش بنشینی تا احوالت را پرسان شود و بعد به یکایک پسران و دختران و عروس ها و داماد ها و نوه ها نظر مهر بیافکند و احوال بپرسد و لبخند بزرگوارانه را نمکین بر لب ها رها کند و شوق کند از این همه حضور در آخرین ساعت ها و سال کهنه آرام آرام و سنگین کوله بار یک ساله را تحویل کند به سال نو .

یا محول الحول و الاحوال ، حول حالنا الی احسن الحال را بگوئی و بوسه بر دست پدر زنی و بوسه مهرش بر رویت بنشیند و قرآن بگشاید و آیه ای به میمنت تلاوت کند و عیدی را به کوچکترهای شاد و سبکبال بدهد و باز تو نگاه کنی . نگاهش کنی در کنار مادر . لذت ببری از این لحظه ها و شکوه این دقیقه ها . با غرور با شادمانی .

دوست بزرگوار و همکار دانشمندمان جناب طباطبائی عزیز ، سردفتر گرانقدر دفترخانه 3 یزد که همه سرفتران مدیون تلاش ایشان در اعتلای حرفه شریف سردفتری هستند سال را در کنار پدر نو نمود . وجودش در سال نو مالامال از محبت پدر و سایه مهر او گردید و ... انا لله و انا لیه راجعون ... هنوز سفره را بر نچیده پدر را در سفر جاودانگی بدرقه نمود اما عطر وجود پدردر کنار سفره هفت سین مهربانی را میان عزیزان خود می گسترد .

خداوند منان آن سفر کرده را میهمان خوان رحمت بیکران خود گرداند و با اجداد طاهرینش همنشین فرماید و به جناب طباطبائی عزیز و سایر بازمندگان صبر و سلامت و طول عمر با عزت عنایت فرماید و ما را در غم خویش شریک بداند .

|+| نوشته شده توسط علی امینی در شنبه ششم فروردین ۱۳۹۰ و ساعت 13:6  

از شماردو چشم یک تن کم              وز شمار خرد هزاران بیش

|+| نوشته شده توسط علی امینی در یکشنبه بیست و چهارم بهمن ۱۳۸۹ و ساعت 21:17  

من از بیگانگان هـرگـز ننـــــالم

|+| نوشته شده توسط علی امینی در شنبه شانزدهم بهمن ۱۳۸۹ و ساعت 10:32  

منشی مجلس مواد اصلاح شده و تبصره های مربوطه را تفصیلا قرائت نموده و به رأی گذاشته شد .  222 نفر نماینده حاضر بوده و ماده مزبور با اکثریت تصویب گردید .

اسناد در دفاتر باقی ماند .

|+| نوشته شده توسط علی امینی در یکشنبه بیست و ششم دی ۱۳۸۹ و ساعت 9:45  

سردار مومنی به نمایندگی از دولت به دفاع از نیروی انتظامی پرداخت و اعلام کرد که آنان نظری در مورد تنظیم سند در دفاتر اسناد رسمی ندارند . وی گفت از آن جا که ثبت سند منقول اختیاری است نباید اجباری شود . وی  علیرغم توضیحات نماینده قوه قضائیه مجددا بر مسئله کم شدن درآمد دفاتر  انگشت گذارد . وی اعلام کرد از درآمد دولت هم کمی نمی شود ولی اعلام نکرد که چگونه این امر محقق می شود وی بدون آنکه پیشنهادهای جدیدی را مطرح کند از وجود دیگر پیشنهادات صحبت به میان آورد .

|+| نوشته شده توسط علی امینی در یکشنبه بیست و ششم دی ۱۳۸۹ و ساعت 9:38  

موضوع رسیدگی به ایرادات شورای نگبهان در رابطه با مواد ارجاعی لایحه تخلفات انتظامی در دستور جلسه امروز مجلس قرار گرفته و تعدادی از نمایندگان تأسف شدید خود را نسبت به جو سازی های انجام گرفته و اهانت های صورت گرفته به نمایندگان اعتراض کردند و ریاست مجلس بر حق قانونی مجلس در قانونگذاری قول داد که به اهانت ها رسیدگی کند .

|+| نوشته شده توسط علی امینی در یکشنبه بیست و ششم دی ۱۳۸۹ و ساعت 8:58  

یکی از نمایندگان ضمن تأیید لزوم تنظیم سند در دفاتر اعلام نمود که ایراد کسر هزینه های دولت به جهت عدم تنظیم سند در دفاتر رفع نشده است . این نماینده ادامه داد که شأن مجلس در قضیه قانونگزاری رعایت نشده است . ضمن اینکه نماینده مزبور به نصب اطلاعیه ها یی در دفاتر ره گشا در مورد عدم لزوم تنظیم سند در دفاتر اعتراض نمود .

|+| نوشته شده توسط علی امینی در یکشنبه بیست و ششم دی ۱۳۸۹ و ساعت 8:52  

در ابتدای جلسه امروز مجلس شورا دو نفر از نمایندگان مجلس به مطالب منتشره در سایت عصر امروز اعتراض کرده و حتی بنا بر گفته ها پیامکی را که به نمایندگان ارسال شده و آنان را به وکیل المله و وکیل الدفاتر تقسیم کرده بود منتسب به نیروی انتظامی دانسته شد . 

ریاست مجلس نیز به این امر اعتراض نمود .

|+| نوشته شده توسط علی امینی در یکشنبه بیست و ششم دی ۱۳۸۹ و ساعت 8:49  

تعداد بازدیدهای این صفحه: 0